با سلام و آرزوی بهترین ها برای همه شما عزیزان . مرسی از اینکه ابراز علاقه کردید تا نوشته های بیشتری برای دوستداران شعر نو بفرستم . مجموعه اشعار من در ایران از 16 سالگی شروع شد و هر از گاهی به آن اضافه شد خواننده شعرهای من بیشتر ایرانیان مقیم شهر ونکوور هستند و گاهی اگر در روزنامه های ایرانی چاپ کنم ایرانیان مقیم تورنتو هم میخوانند .
اما دردانه ترین خواننده شعرهایم دوستان رادیو گلها هستند که به خاطر توجهشان و ایمیل هایی که دریافت کردم چنان به وجد آمده ام که بعد از سالها دوباره قلم به دست گرفته ام تا دوباره بنویسم.اشعارم را که زندانی اقیانوس آرام و دو قاره است با قلبی پر از محبت برایتان میفرستم و با اشتیاق هر نوع نقدی را خواهم خواهند.
دوستدار همه
سیما اشرفی نیا
بزرگ زن کوچگ
به شکل سکوت بود و دیگر ...هیچ
به شکل هیچ بود و دیگر ...پوچ
من که از تبار زایندگی بودم
اما به شکل تولد دیدمش و مثل بهار
پروریدمش تا بپروریم
و آن توده ء بی شکل چنان پروریدن گرفت
کهمرا نهالی هم ندید
و او ستبر شد و بزرگ
و مرا فنا خواست
ندانست کهن تر از آنم که ویرانی ام باد
ندانست سرفرازی ام از دوام مکررم بود
ندانست
که زن تبارم
ماده دامنم
و بانو سالارم
تیغ زبانی شد و درید بغل بغل نرگسهای آشفته در نفسم را
و ندید بذر رستن های مکرر دستهایم را
ریز اندام بزرگ پستانی ام که وسعت دستهایم طلوع میزاید
و چاک چاک شکمم روییدن و ریشه شدن میزاید
به شکل سکوت بود و حباب
ترکید و ندانست
که بهاران از من بود
سیمااشرفی نیا مارچ 94 ونکوور
شعر زیر را بعد از کنسرت آقای علیزاده و کیهان کلهر و پژمان حدادیان در ونکوور نوشتم و فکر میکنم کمی وزن دارد و به اشعار سنتی ما شبیه است
با موسیقی همه جاودانه و شاعریم
بهارانه
یار پناه باد من جان به تنم دمیده ای
هزارشادی ام ببین شعله ء جان دمیده ای
چرخ زنان به اوج بری تکه کنی بعد مرا نوا دهی
حسن مبارک تو است گر بکشی و جان دهی
قافله دار روح من
سرکشی وجود من
کیست جلو دار من گر تو به من امان دهی
رباب جان من شدی یکسره بر دلم زدی
شور شدم نوا شدم مایه ئ اصفهان شدم
شکر تو را سجده تو را ساز و سماع گشته ام
سرزنشم مکن اگر
محض نوای ساز تو سلک سه تار گشته ام
سیما اشرفی نیا ونکوور آپریل 97 این شعر تقدیم آقای کیهان کلهر شد به خاطر کمانچه بسیار زیبایی که نواخت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر