با چشمهای روشنِ براق
با گیسویی بلند به بالای آرزو
هرکس از او نشانی دارد
ما را کند خبر
این هم نشان ما:
یک سو خلیج فارس /سوی دگر خزر
کدکنی
دارم نشان از او
دیرین سرای من
سر تا به سر غمین
چون روزگار من
دارم نشان از او
زیبا ستاره ایست
بر تارک جهان
ملک تبار من
شیرین زبان او
این مرز پر گهر
دارد ترانه ها
خوش گلعذار من
هر چند آفتی
بی شرم و بی خرد
آلوده کرده است
این خاک پاک من
از نو ترانه ها
از نو ستاره ها
پیمانه می زند
در آسمان من
شادی چنان بهار
پس می زند خزان
آیین ماندنیست
ایران سرای من
ک-ط
طرحي ز نو بزن
افسوس و صد دريغ , اين طفل بي پدر
سالهاست كه رفته است, با مادرش سفر
چهارده سده گذشت كه رفت, ناگاه در كما
عقلش ز سر بشد, انديشه رفت زسر
در جنگ جهل وعلم, پيكار روز و شب
شد چيره زور, شد چيره مال و زر
چندي تاتار به تاخت, چندي مغول بتاز
چندي فرنگ و روس, چندي عرب بقهر
آيين ما و من, شد اشك ,بسر زدن
بر سينه وطن, خشكيده شد شجر
ابرهاي پر زآب, رفتند ز اين ديار
شبهاي من بماند, در حسرت شرر
ناداني من است, سرچشمه هاي غم
بايد كه گشت و كـشت, يابي ورا اثر
اينجاست طفل گمشده, بشنو صداي او
ايستاده است كنون, نالان به پشت در
شادي به همت است, محسن بخيزو كوش
طرحي ز نو بزن, خواهي ورا اگر
بيرون بياورش, از اين كما رفيق
با تاب شوروعشق, با علم و دانش و هنر
محسن سليماني
20/2/1389
طفلی به نام شادی، دیریست گمشده ستبا چشمهای روشنِ براق
با گیسویی بلند به بالای آرزو
هرکس از او نشانی دارد
ما را کند خبر
این هم نشان ما:
یک سو خلیج فارس /سوی دگر خزر
کدکنی
دارم نشان از اودیرین سرای منسر تا به سر غمینچون روزگار مندارم نشان از اوزیبا ستاره ایستبر تارک جهانملک تبار منشیرین زبان اواین مرز پر گهردارد ترانه هاخوش گلعذار منهر چند آفتیبی شرم و بی خردآلوده کرده استاین خاک پاک مناز نو ترانه هااز نو ستاره هاپیمانه می زنددر آسمان منشادی چنان بهارپس می زند خزانآیین ماندنیستایران سرای من
ک-ط
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر