یگانهای دیگر رفت! نادرهای که مادر گیتی چون او دیگر نخواهد زاد
در سوگ بانوی بزرگ آواز ایران ، بانو مرضیه
" مسافرِ روشنی "
در عزایت ماتم و دردیم ما
دسته گل از اشک آوردیم ما
از دل عاشق نثارت میکنیم
گوهر مهری که پروردیم ما
تو بسوی روشنی کردی سفر
همچنان حیران و شبگردیم ما
چون زدی آوای تو آتش به دل
بی تو خاموشیم و دلسردیم ما
نازم آن شوریدن مردانه ات
ما گمان کردیم که مردیم ما
ای گل خوشبوی گلزار هنر
تا ابد درسوگ تو وردیم ما
یاد باد آن روزهای عاشقی
با صدایت زندگی کردیم ما
*****
احمد نیک بخت - مهر ۱۳۸۹
احمد نیک بخت - مهر ۱۳۸۹
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر