دیشب /دوشنبه 19مهر 89 /بزرگداشت بین المللی حافظ در محل حافظیه برگزار شد . از همان لحظه اول که دیدم فقط مدعوین انهم با کارت دعوت حق ورود دارند فهمیدم که برنامه چنگی بدل نخواهدزد . چه بسیارافرادی که هیچ تعلق خاطری به حافظ نداشتند و جایشان ازقبل رزروشده بود و چه بسیارعاشقانی که پشت در ماندند که ماندند . گذشته از تاخیر در شروع برنامه وخوشامد گویی های پر تعداد توسط افراد گوناگون یکی پس از دیگری و .....نوبت به موسیقی رسید چشمتان روز بد نبیند .با تمام احترامی که به اقای سراج وگروهش مخصوصا جناب بهزاد فروهری دارم باید بگویم بسیار ضعیف بودند .اصلا برنامه در شان حافظ نبود .چشمانم را بستم مرغ دلم پروازکرد سال 1350 حافظیه اجرای راست پنجگاه استاد شجریان لطفی وفرهنگ فر . استاد میخواند
یارب بخدایی خدایی
وانگه به جمال کبریایی
از عمر من انچه هست بستان و به عمر لیلی افزای ....
جماعت میخکوب شده اند حافظ هم با لبخندی زیبا کار را تایید میکندو ناگهان
گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو به رو
شرح دهم غم ترا نکته به نکته مو به مو
نه تنها مردم بلکه لطفی و فرهنگ فر هم بوجد می ایند وهمه با هم میخوانند
مهر ترا دل حزین بافته با قماش جان
رشته به رشته نخ به نخ تار و به تارو پو به پو
چشمانم را باز می کنم گروه اقای سراج مشغولند مردم با صدای بلند با هم صحبت میکنند و دوست دارند برنامه زودتر تمام شود فکر میکنم حافظ هم
از جایم بر می خیزم از دوستم خداحافظی می کنم دلم می خواهد بروم توی خیابان قدم بزنم
مهرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر