با درود بر لطیف ترین عشق من
مرا چو قبله تو باشی نماز بگزارم
وگرنه من ز نماز و ز قبله بیزارم!
به پیش قبله ی خاکی سجود چند کنم؟
من آن نیم که بدین قبله سر فرود آرم!
به پیش روی چو ماه تو سجده خواهم کرد
وگر کنند به فتوای شرع بر دارم!
به جز جمال تو ام قبله ی دگر نبود
در آن زمان که سر از خاک تیره بردارم.
به جان رسید مرا کار در غم عشقت
بیا و رحم کن و بیش از این میازارم،
مگو که: «نیست گرفتار دام ما حافظ.»
که سال هاست که در دام تو گرفتارم.
2010/10/6 latif gachkar <latifgachkar@yahoo.com>
دوستان درود بر شما. در گلهای جاویدان نود و دو بنان شعری از حافظ با مطلع- مرا چو قبله تو باشی نماز بگزارم- را می خواند. من نتوانستم این شعر را از دیوان خواجه بیابم می توانید در یافتن آن یاریم کنید؟ سپاسگزارم. لطیف
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر