۱۳۹۰ اردیبهشت ۲۶, دوشنبه

::لـیـمـو میـ گهـ:: غزل شماره ۴۷: به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

حافظ


به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دری دگر زدن اندیشه تبه دانست


زمانه افسر رندی نداد جز به کسی

که سرفرازی عالم در این کله دانست


بر آستانه میخانه هر که یافت رهی

ز فیض جام می اسرار خانقه دانست


هر آن که راز دو عالم ز خط ساغر خواند

رموز جام جم از نقش خاک ره دانست


ورای طاعت دیوانگان ز ما مطلب

که شیخ مذهب ما عاقلی گنه دانست


دلم ز نرگس ساقی امان نخواست به جان

چرا که شیوه آن ترک دل سیه دانست


ز جور کوکب طالع سحرگهان چشمم

چنان گریست که ناهید دید و مه دانست


حدیث حافظ و ساغر که می‌زند پنهان

چه جای محتسب و شحنه پادشه دانست


بلندمرتبه شاهی که نه رواق سپهر

نمونه‌ای ز خم طاق بارگه دانست

 


--


--
اگر قصد فوروارد این ایمیل یا هر ایمیل دیگری را دارید، نخست آدرسهای
قبلی را پاک کنید و آدرسهای جدید را در بی سی سی قرار دهید و سپس فوروارد
کنید. پاکیزگی اساس فوروارد کردن ایمیل است
.
.
همین حالا یک مطلب به گروه لیمو ارسال کنید.
درشت بخوانید:
(مطالبی که دارای عکس هستند) حتما برای تماشای عکس برروی گزینه
Display images below
کلیک نمایید
*
http://groups.google.com/group/lymoo
 
حتما برای ارسال مطلب از آدرس زیر استفاده کنید، ابتدا مطلب را آماده سپس به آدرس رایانامه زیر ارسال کنید:(اینـ بهترهـ)
lymoo@googlegroups.com
* -----------------------------------------------
در روزگاری که بهانه های بسیار برای گریستن داریم ، شرم خندیدن، به مضحکه هم میهنان مان را بر خود نپسندیم.
کار سختی نیست نشنیدن، نخواندن و نگفتن لطیفه های توهین آمیز...با اراده جمعی این عادت زشت را به ضدارزش تبدیل کنیم.
رخشان بنی اعتماد.
.
با تشکر:
شادمهر
مـــدیــریــتــــ گروهـــ

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر