با درود فراوان خدمت دوستداران رادیو گلها و سپاس به خاطر توجه دوست گرامی ایرج شیخی عزیز
امیدوارم پوزش بنده رو به خاطر درج عنوان زنده یاد برای نام استاد سرهنگ زاده بپذیرید. امیدوارم که دیگه چنین اشتباهی تکرار نشه و این اتفاقی باشد برای زنده نگه داشتن نام اساتیدی چون کوروس سرهنگ زاده عزیز و گرامی. ضمن آرزوی سلامتی و طول عمر برای این استاد گرامی در نوشته زیر به گوشه ای از زندگینامه این استاد گرامی اشاره می شود. با سپاس و پوزش دوباره - تقدیم به تمام دوستداران رادیو گلها - نبوی
کوروس سرهنگ زاده در سال ۱۳۱۶در پاریز سیرجان متولد شد . والدین و جد او اهل شهرستان بـم هستند و او را نیز باید اصالتا اهل خطه هنرپرور بم دانست . تحصیلات ابتدایى خود را در سیرجان و بم به پایان برده و براى ادامه تحصیل به كرمان آمد . ششم ادبى دوره دبیرستان را درکرمان شروع کرد و زمانى كه به تهران رفت ، در تهران به اتمام رسانید . در تهران،وارد كار مطبوعات شد و سردبیرى كیهان كودكان به وى محول شد ، پس از هشت سال،وارد كار دولتى شد و در اداره آمار عمومى مشغول انجام وظیفه گردید و آخرین پست وى ، مدیر كل تداركات سازمان نقشهبردارى كشور بود .
او کار خود را در اوایل دهه 1340 شروع کرد ، و با بازخوانی ترانه های زنده یاد داریوش رفیعی و همچنین ادامه سبک رفیعی ، معروف شد از ترانه های معروف وی می توان به « به سوی تو » ، « آسمون » ، « شبگرد » ، « زنگ کاروان برای فیلم لیلی و مجنون » و ... نام برد . که البته ترانه " به سوی تو " یک بازخوانی از کارهای رفیعی می باشدکه بدلیل اینکه ترانه داریوش رفیعی کمیاب است و این ترانه در دهه 50 بر روی صفحه با صدای کوروس به بازار آمد اکثرآ این ترانه رو با صدای کوروس سرهنگ زاده شنیده اند .
كورس سرهنگ‌زاده بنا به تشویق همكاران مطبوعاتى خود به رادیو رفت و اولین آهنگى را كه اجرا كرد، آهنگى بود به نام « غریبى » یا « شروه » كه یك نوع دشتستانى بوده و در بسیارى از گوشه و كنار كشور معمول مىباشد . این آهنگ را كه مایهاى محلى كرمانى دارد 6 ساله بود كه یكبار در شهر كرمان و پس از آن در روى سن دانشكده كشاورزى كرج اجرا كرد . به هر حال پس از خواندن و اجراى این آهنگ بود كه مدیران وقت رادیو از وى خواستند ، كه همكارى خود را با این دستگاه ادامه دهد و چون سبك و سیاق خوانندگى وى بسیار شبیه به زنده یاد داریوش رفیعى بود ، معتقد بودند كه نباید اجازه داد كه این سبك از بین برود . از این به بعد همكارى وى با هنرمندانى مثل : عبداللَّه جهانپناه ، نصراللَّه زرینپنجه ، حیدر اسماعیلى و عباس خوشدل آغاز شد . وى ضمن اجراى خوانندگى، ردیفها و گوشههای آوازی را نزد عبداللَّهخان جهانپناه و نصراللَّهخان زرینپنجه فراگرفت .
از دیگر آثار او تهیه و تنظیم چند آهنگ محلى و سپس شركت در چند برنامه « گلهاى صحرائى » و آهنگ دیگرى به نام « افسانه زندگى » بود كه اکثر این آهنگهای او از حبیب الله بدیعی آهنگساز و سلیست ارزشمند رادیو می باشد که ۱۳ سال با یکدیگر با همکاری داشتند و اولین آهنگی که بدیعی برای کوروس ساخت در سال 1338 " شبگرد " نام دارد . وی اشعاری از برخی از ترانه‌سرایان آن دوران مانند معینی کرمانشاهی ، تورج نگهبان و ایرج نیری را اجرا کرد. علاوه بر بدیعی ، سرهنگ زاده آهنگ‌هایی از مجید وفادار و مجید لشگری را هم اجرا کرده‌است .
از دیگر آهنگهاى موفق وى: « دل اى دل » بود كه در نمایشنامه پرطرفدار ساخته بیژن مفید اجرا شد. « نه دیگه این دل واسه ما دل نمىشه » نیز یکی دیگر از تصنیفهای معروف کورس است . كوروس سرهنگ‌زاده آرزو دارد كه این آهنگها،بازسازى شده و با اركستر بزرگ اجرا شود.چون معتقد است كه این تصنیفها از آثار خوب و با ارزش موسیقى سنتى ایران مىباشد. وى خوانندهاى است با فرهنگ و دانش و در كار خوانندگى بسیار وسواسى است.به طوری که هر آهنگى را نمىپسندد و سبك و سیاق خوانندگى خود را ردیف منوچهر همایونپور و داریوش رفیعى مىداند .
به شعر و ترانه سرایانى مثل : بیژن ترقى ، معینى كرمانشاهى ، عماد خراسانى و... عشق مىورزد و به خطاطى و نقاشى سخت علاقمند است و خود یكى از بزرگان این هنر والا به شمار میرود .
آنچه درباره صدای كورس سرهنگ زاده گفتنی است سوز صدا و تحریر های درشت و خشك خاص صدای اوست كه جلوه ای دیگر به كار او داده است . آثار دیگری ازو به یادگار مانده مانند " خاطرات " "فال حافظ" " یا علی " " دیدار " و ... كه هر كدام جذابیت و زیبایی خاص خود را دارد .
سرهنگ‌زاده جزو خوانندگانی است که در سال ۱۳۸۸ پخش صدای‌شان از رادیوی دولتی ایران ممنوع اعلام شد .
کورس سرهنگ زاده هم اکنون در اوج سکوت و گوشه نشینی در کرج روزگار میگذراند .
برای ایشان آرزوی سلامت و سعادت روز افزون داریم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر