هر زمان به آثار پرویز یاحقی گوش میکنم ، تنها صدای نواختن یک ساز بگوشم نمیرسد . گویی صدای زمزمه و نجوای شعری هم با آن هست و انگار که ساز با مخاطبینش سخن میگوید و این اعجاز پرویز یاحقی بود
براستی او با ساز چه میکرده ؟ . . . و یا ساز با او چه میکرده ؟ که اینگونه مسحور کننده و جاودانه مینواخت ؟
اوجی از زیبایی همنوازی ویولن یاحقی و پیانوی جواد معروفی بهمراه تنبک جهانگیر ملک در تکنوازان 355
فریبا امامیان
لینک از برنامه های گرداوری شده توسط دوستان " گروه صاحبدل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر