۱۳۹۱ خرداد ۵, جمعه

Re: ستاره..این رسم روزگاره

با دستان بي ريايي كه رو به آسمان است براي اين دو دوست ارزشمندمان دعا
مي كنيم و همچنين التماس دعا دارم ....
On 5/25/12, Mahmood Nickhah <nickhah.m@gmail.com> wrote:
> ستاره جان
> یکسال گذشت
> برای ما مثل برق و باد
> اما برای تو
> می دانم سخت و درد ناک
> به درازای یک قرن
> یک سال گذشت
> از آن زمان که در پس
> ابرهای تیره در محاق شدی
> غمگین مباش
> ستاره
> این رسم این روزگاره
> ستاره تا وقتی سو سو میزنه
> چشمک میزنه
> کشته و مرده داره
> والا یک ستارۀ گرقتار
> پشت یک ابر سیاه فراموشی داره
> ستاره بی ستاره
> غمیگین نباش ستاره
> درسته که دوری فراموشی میاره
> اما آسمان همیشه برقراره
> آسمانی پراز ستاره
> و تنها یک ستاره
> اگر چه پشت ابر تیره
> اگر چه دلتنگ ورنجور
> اگر چه بی ملاقات
> اگر چه رفته از یاد
> برای من همیشه
> بهانۀ دلتنگی
> ماندن در انتظاره
> ما سفر خواهیم کرد
> موج خواهیم شد
> موجی سخره شکن
> طوفان خواهیم شد
> ابر ستیز
> و سلامی دوباره خواهیم کرد
> به ستاره
> به ستاره ها
> ................
> تقدیم به خانم اشرف علیخانی(ستاره)دوست شاعرمان
> همانگونه که برای سلامتی و شفای
> مریم بانوی عزیز دعا کردیم از خدا بخواهیم
> هرچه زودتر مشکل ستاره هم برطرف شده
> و دوباره شاهد حضور پربار او در میان دوستان
> باشیم..انشاالله
>


--
بر روی ما نگاه خدا خنده میزند

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر