درودبر یاران گلها
بر خود لازم میدانم از جناب سعید پور عزیز که زحمت آپلود ترانه ها و آهنگهای قدیمی میهنمان را می کشند تقدیر و تشکر کنم
شقایق گفت با خنده نه تبدارم، نه بیمارم
گر سرخم، چنان آتش حدیث دیگری دارم
گلی بودم به صحرایی نه با این رنگ و زیبایی
نبودم آن زمان هرگز نشان عشق و شیدایی
From: mohsen saeedpour <mohsan.saeedpour@gmail.com>
To: friends-of-radio-golha@googlegroups.com
Sent: Mon, 1 November, 2010 8:11:13 AM
Subject: کورس سرهنگ زاده
درود بر دوستان
تصنیف تو را کم دارم از کورس سرهنگ زاده پیشکش به سروران
سعیدپور
كورس سرهنگزاده،خواننده با ارزش و با احساسى كه با صداى سوزناک و زیباى خود محفل خستهدلان و عارفان و شیفتگان موسیقى را سالیانى چند گرمى مىبخشید،به سال 1316 در پاریز واقع در سیرجان متولد شد.اما والدین او بمی اند و او را نیز باید اصالتا اهل خطه هنرپرور بم دانست.تحصیلات ابتدایى خود را در سیرجان و بم به پایان برده و براى ادامه تحصیل به كرمان آمد.ششم ادبى دوره دبیرستان را درکرمان شروع کرد و زمانى كه به تهران رفت،در تهران به اتمام رسانید.در تهران،وارد كار مطبوعات شد و سردبیرى كیهان كودكان به وى محول شد،پس از هشت سال،وارد كار دولتى شد و در اداره آمار عمومى مشغول انجام وظیفه گردید و آخرین پست وى،مدیر كل تداركات سازمان نقشهبردارى كشور بود.
كورس سرهنگزاده بنا به تشویق همكاران مطبوعاتى خود به رادیو رفت و اولین آهنگى را كه اجرا كرد، آهنگى بود به نام «غریبى» یا «شروه» كه یك نوع دشتستانى بوده و در بسیارى از گوشه و كنار كشور معمول مىباشد. این آهنگ را كه مایهاى محلى كرمانى دارد 6 ساله بود كه یكبار در شهر كرمان و پس از آن در روى سن دانشكده كشاورزى كرج اجرا كرد. به هر حال پس از خواندن و اجراى این آهنگ بود كه مدیران وقت رادیو از وى خواستند كه همكارى خود را با این دستگاه ادامه دهد و چون سبك و سیاق خوانندگى وى بسیار شبیه به زنده یاد داریوش رفیعى بود، معتقد بودند كه نباید اجازه داد كه این سبك از بین برود. از این به بعد همكارى وى با هنرمندانى مثل: عبداللَّه جهانپناه، نصراللَّه زرینپنجه، حیدر اسماعیلى و عباس خوشدل آغاز شد.وى ضمن اجراى خوانندگى، ردیفها و گوشههای آوازی را نزد عبداللَّهخان جهانپناه و نصراللَّهخان زرینپنجه فراگرفت.
كورس سرهنگزاده از سال 1338 با حبیباللَّه بدیعى آهنگساز و سلیست ارزشمند رادیو آشنا شده و افتخار همكارى با این هنرمند را پیدا نمود.این همکاری مدت سیزده سال ادامه داشت و اولین آهنگى را كه بدیعى براى وى ساخت آهنگ «شبگرد» بود كه سخت مورد توجه واقع شد.
از دیگر آثار او تهیه و تنظیم چند آهنگ محلى و سپس شركت در چند برنامه «گلهاى صحرائى» و آهنگ دیگرى به نام «افسانه زندگى» بود كه اكثر این آهنگها را حبیباللَّه بدیعى ساخته و تنظیم کرده است.او همچنین با آهنگسازان دیگری از جمله مجید وفادار و مجید لشکری نیز همکاری داشته است.از دیگر آهنگهاى موفق وى: «دل اى دل» بود كه در نمایشنامه پرطرفدار ساخته بیژن مفید اجرا شد.«نه دیگه این دل واسه ما دل نمىشه» نیز یکی دیگر از تصنیفهای معروف کورس است.كورس سرهنگزاده آرزو دارد كه این آهنگها،بازسازى شده و با اركستر بزرگ اجرا شود.چون معتقد است كه این تصنیفها از آثار خوب و با ارزش موسیقى سنتى ایران مىباشد. وى خوانندهاى است با فرهنگ و دانش و در كار خوانندگى بسیار وسواسى است.به طوری که هر آهنگى را نمىپسندد و سبك و سیاق خوانندگى خود را ردیف منوچهر همایونپور و داریوش رفیعى مىداند. به شعر و ترانه سرایانى مثل: بیژن ترقى،معینى كرمانشاهى،عماد خراسانى و... عشق مىورزد و به خطاطى و نقاشى سخت علاقمند است و خود یكى از بزرگان این هنر والا به شمار میرود.
کورس سرهنگ زاده هم اکنون در اوج سکوت و گوشه نشینی در کرج روزگار میگذراند.
در پایان برای ایشان آرزوی سلامت و سعادت و توفیق روز افزون دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر