۱۳۸۹ مهر ۸, پنجشنبه

در ساعت سکوت مقدس


 

                   ! های عشق
 
 
                                          می توان های وهوی ترا
 
                          در قامت شمشادها جست
 
                                   می توان به دست تو سیبی چید
                   ...از بلند ترین شاخه
                                  می توان از ارتفاع شب گذشت
 
                  ...با بال بلند زلف تو
                                                       می توانم من
                                               ابدیت را
                      از نوک خنجر تو بنوشم
 
با دهانی که نهانگاه قلب من است
                                      پس تردید من از چیست
                                      به هنگامی که همسفران
                                      - هجرت را -
                               بال در بال
                   ! پرواز کرده اند
 
        محّمدعلی - م



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر