توضیحی بر اشعار مرحله چهارده

جناب دربندی ، دوستان گرامی درود بر شما. دوست عزیزی در مورد شعر حضرت حافظ که در مرحله چهارده با آغاز - هر آن که جانب اهل صفا نگه دارد، خداش در همه حال از بلا نگه دارد- نکته ای را گوش زد کرده اند به این قرار که در حافظ به تصحیح شادروان پژمان بیت - چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت، ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد- به این صورت آمده است - نگه نداشت دلم را و جای رنجش نیست، ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد- که به نظر می رسد از حیث استحکام و معنا مقبول تر از بیت قبل باشد. جهت اگاهی به عرض رسید.