کلمه ی دوست در ادبیات فارسی جایگاهی والا دارد همچنان که
کلمه ی دشمن در ادبیات مذهب اسلام.
حافظ بزرگ گوید
دوست را گر سر پرسیدن بیمار غمست
گو بران خوش که هنوزش نفسی میآید
در اکثر اشعار شاعران بزرگ ما کلمه ی دوست به کار رفته است
همچنانکه در بیشتر آیات قرآن لفظ دشمن.
بی سبب نیست که حافظ میگوید
ز روی دوست دل دشمنان چه دریابد
چراغ مرده کجا, شمع و آفتاب کجا.
لطفاً اگر کسی از دوستان نت موسیقی به صورت pdf
دارد برای من به برستد.
با سپاس فراوان
امیر علیزاده
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر