من هم براي اقا يا خانم گفت متاسفم و هم براي خانم يا اقاي گفتم.كه بحثي را شروع كرده اند واقعا دردناك والبته برنامه ريزي شده كه بوي
خوبي به مشام نمي رسد اين بحث ها كه انتخاب مردم مشكل دار است و هزينه دارد و غيره بسيار زشت و نا پسند است
شما بسيار راحت طرحي را كه براي اداره كشورما كه نه براي تقريبا كل دنيا اجرا مي شود و به قول شما 2500 سال هم قدمت دارد
و تاكنون اگر ايرادي هم داشته گرفته شده و به حداقل رسيده داريد به همين راحتي نقد ميكنيد و سيتم جديدي را بنيان مي گزاريد. البته
هم من وهم شما ميدانيم كه اين محاوره بسيار بر نامه ريزي شده است.چون اين انتخابات يا بعدي احتمالا اخرين انتخابات
رياست جمهوري است.
من واقعا متسفم براي ايران وايراني
From: lymoo@googlegroups.com [mailto:lymoo@googlegroups.com] On Behalf Of Mohammad TL
Sent: Thursday, May 02, 2013 12:05 PM
To: undisclosed-recipients:
Subject: [لیمو:12796]: آیا انتخابات کار عاقلانه ای است؟! مطلب علمی جالبی که اصلاً نباید به دید سیاسی بهش نگاه کرد
http://naghdemodernite.blogfa.com/post/32/%D8%A2%D9%8A%D8%A7-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D8%AA-%D9%83%D8%A7%D8%B1%D9%8A-%D8%B9%D8%A7%D9%82%D9%84%D8%A7%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%D9%8A-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-
گفتم: به نظرت در انتخابات آینده چه کسی رأی خواهدآورد؟
گفت: کدام انتخابات؟
گفتم: انگار تازه از خواب زمستانی بیدار شده‌ای! انتخابات ریاست جمهوری دیگر!
گفت: مگر برای ریاست جمهوری باید انتخابات برگزار شود؟!
گفتم: تو حالت خوبه؟! مگر تو در این کشور زندگی نمی کنی كه از اين مسأله بي‌خبري؟!
گفت: دوست عزيز! من نه در خواب زمستاني بوده‌ام و نه از اوضاع مملكت بي‌خبر. شما پرسيدي كه در انتخابات به چه كسي رأي مي‌دهم، بنده هم متقابلاً يك سؤال كردم و آن اين بود كه آيا براي تعيين رييس جمهور حتماً بايد انتخابات برگزار شود و رأي داد و گرفت؟!
گفتم: فعلاً كه تا حالا که برگزار شده و از این به بعد هم باید برگزار شود.
گفت: چرا ؟!
گفتم: چون باید بهترین شخص برای نفر اول اجرایی کشور انتخاب شود و به مدت چهار سال امور اجرایی کشور را بر عهده بگیرد.
گفت: آيا غير از اين است كه كسي كه در انتخابات پيروز مي‌شود، بايد در طول این چهار سال سیاست و اقتصاد و فرهنگ را با سياست هاي خاص خود اداره کند؟!
گفتم: مسلمه. بايد بهترين نفر را انتخاب كرد، تا بهترين سياست‌ها را اعمال كند.
گفت: بسیار خوب. به نظر تو بهترین رئیس جمهور چه کسی است؟
گفتم: کسی که به فکر منافع شخصی و حزبی خود نباشد و درد مردم را داشته باشد. کسی که مشکلات کشور را به بهترین شکل شناخته باشه و راه حل های درست و حسابی داشته باشد. و البته اهل عمل باشد و نه صرفاً شعار.
گفت: يعني به نظر شما شخصی که این چنين ویژگی‌هايي را دارا باشد، صلاحیت تصدي ریاست جمهوری را دارد؟
گفتم: بله، فقط این شخص صلاحیت رئیس جمهور شدن را دارد و نه شخص دیگری.
گفت: پس چرا برای براي سر کار آمدن بهترین شخص، روش انتخابات را برگزيده‌ايم؟!
گفتم: ببین دوست عزيز! یکی از روش‌های حکومت، حکومت فرد بر مردم است. اين نوع حکومت، حكومت دیکتاتوری و استبدادی است. نقطه مقابل این نحوه حکومت، حکومت مردم بر مردم است. اميدوارم شما نخواهي بگويي كه ما بايد به سمت روش استبدادي و ديكتاتوري برويم!
گفت: اگر منظور از حكومت استبدادي يعني اين كه يك نفر زمام امور همه را به دست بگيرد و بخواهد مطابق با اميال و منافع خود، همه جامعه را اداره كند، مسلماً هيچ انسان عاقلي زير بار چنين حكومت و حاكمي نمي‌رود. بنابراين ابلهانه بودن حكومت استبدادي واضح است. اما وقتي متوجه مي‌شويم كه حكومت استبدادي غلط است، به اين معني نخواهد بود كه بايد حتماً به دموكراسي و انتخابات رو كنيم! بزرگترين آفات دموكراسي و انتخابات، ريسكي است كه در آن وجود دارد.
گفتم: چه ريسكي؟!
گفت: اگر قرار است که مردم بهترین شخصی که صلاحیت‌هاي ریاست جمهوری را دارد را در انتخابات، انتخاب کنند، آیا احتمال ندارد که اين شخصي كه از همه شايسته‌تر است، در انتخابات رأی نیاورد و شخص دیگری که شايستگي کمتری دارد، انتخاب شود؟!
گفتم: خب معلوم است كه اين احتمال وجود دارد. ولی ما براي اين مشكل راه حل داريم و اين مسأله چيز مهمي نيست! ولي شما كشف تازه‌اي نكرده‌اي و ما خودمان قبلاً براي اين مسأله فكر كرده‌ايم و راه حلش را هم پيدا كرده‌ايم!
گفت: چه راه حلي؟!
گفتم: ما قبل از انتخابات، فرصتي فراهم مي‌كنيم كه همه افرادي كه قصد دارند در انتخابات شركت كنند، بتوانند شايستگي‌هاي خود را نشان بدهند و خود را معرفي كنند تا اکثريت مردم او را انتخاب كنند.
گفت: آهان!! انگار حق با شماست. فكر كنم با اين راه حل مشكلي كه من فكر مي‌كردم برطرف شد.
گفتم: بله دوست عزيز! انتخابات و دموكراسي بهترين روش براي حكومت است و هيچ مشكلي ندارد.
گفت: معذرت مي‌خواهم اگر سؤالاتم خيلي ابتدايي است. اما اگر امكان دارد به اين سؤال ديگر من هم جواب بدهيد ممنون مي‌شوم. آخر من احساس كردم كه شما خيلي دانا هستيد و از هيچ چيز بي‌اطلاع نيستيد.
گفتم: بپرس.
گفت: سؤال من اين است كه اگر احياناً، خداي ناكرده، زبانم لال اکثريت مردم نتوانستند شايسته‌ترين فرد را درست تشخيص بدهند، و به عنوان مثال يكي از كانديداها با استفاده از توان مالي و يا رسانه‌اي و تبليغاتي توانست مردم را فريب بدهد، در آن صورت چه اتفاقي رخ خواهد داد ؟!
گفتم: واضح است! شايسته‌ترين فرد رأي نخواهد آورد.
گفت: و آيا غير از اين است كه وقتي شخصي كه شايسته نيست زمام اداره کشور را به دست بگيرد، عملاً كشور به مدت چهار سال با مدیریت ضعیف اداره خواهد شد و قطعاً دچار نابساماني‌هاي زيادي خواهد شد؟!
گفتم: ممكنه اين اتفاق بيافتد. ولي باز هم جاي نگراني نيست!
گفت: چرا؟!
گفتم: چون اولاً اين مسأله و انتخاب خواسته خود مردم بوده و ثانياً در حکومت مردم بر مردم می توان از این بی سروسامانی جلوگیری کرد.
گفت: چه طوری ؟
گفتم: در صورتی که عدم صلاحيت و شايستگي رئیس جمهوری مشخص بشود، يا مشخص شود برنامه‌هايي كه او مد نظر دارد، بهترين برنامه ممكن نبوده است، مجلس آن رئیس جمهور را عزل می کند و انتخابات جديد برگزار خواهد شد. ديديد كه اين مشكل هم قابل رفعه!
گفت: ولي انگار راهكار شما چند اشكال دارد!
گفتم: چه اشكالاتي؟!
گفت: اشکال اول اینکه در اين مدت زمان یک یا چندساله، کشور اشتباهی حركت كرده و هزینه‌های زیادی صرف این کار شده و فرصت های زیادی هم از دست رفته است.
گفتم: ولی بعد از عزل رئیس جمهور و انتخاب رئیس جمهور بعدی، می‌شود با برنامه‌ریزی‌های دقیق عقب ماندگی را جبران کرد.
گفت: ولی مگر تضمینی وجود داره که در انتخابات آینده شايسته‌ترين فرد رأی بیاورد؟! چه تضميني هست كه مردم باز هم در تشخيص شايسته‌ترين فرد اشتباه نكنند؟!
گفتم: بالاخره بعد از چند مرحله رئیس جمهور برتر رآی خواهد آورد.
گفت : ولي این روش هزینه بسیار زیادی داره. به شكلي كه عملاً تا چندین سال کشور را عقب خواهد انداخت. مضافاً كه اشکال دیگری هم به راهکار شما وارد است.
گفتم: چه اشکالی؟!
گفت: شما فرموديد كه نمايندگان مجلس، هنگامي كه عدم صلاحيت و كفايت رييس جمهور را تشخيص دادند، او را عزل مي‌كنند. ولي مگر خود نمایندگان مجلس هم از طریق انتخابات به مجلس راه پيدا نكرده‌اند؟! از كجا مي‌توان مطمئن بود كه خود نمایندگان مجلس نيز مانند رئیس جمهور صرفاً بواسطه تبلیغات و نه شايستگي حقيقي به مجلس راه پيدا نكرده باشند؟! آن وقت مشكل دو تا مي‌شود. چرا كه در اين صورت خود این نمایندگاني كه ممكن است صلاحيت لازم را نداشته باشد را بايد به دست چه كسي و با چه مكانيسمي عزل كرد؟! و از طرف ديگر نمايندگاني كه شايستگي خودشان محل ابهام است، چطور مي‌توانند در مورد شايستگي و عدم شايستگي رييس‌جمهور و يا هر فرد ديگر نظر درست بدهند؟!
گفتم: ببين دوست عزيز! اين اشكالاتي كه شما مطرح ميكنيد، به خاطر انتخابات و دموكراسي نيست. تقصير مردم است كه اشتباه انخاب كرده‌اند!
گفت: اگر مردم رييس جمهوري را انتخاب كردند كه شايسته‌ترين فرد نبود، آيا ما حق داريم كه جلوي آنها بايستيم و زير بار انتخاب مردم نرويم؟!
گفتم: نه چنين كاري امكان ندارد. چون اکثر مردم شخص دیگری را می خواهند. ما و کاندیدای برتر باید به حکم دموکراسی از عرصه اداره حكومت کنار بکشیم. چرا كه اصالت با حکومت مردم بر مردم است.
گفت: ولی وقتي می دانید که با رأی اکثريت مردم، شخصی رئیس جمهور شده كه شايسته نیست، و دست كم چهار سال سیاست های نادرست اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را در کشور اجرا خواهد كرد كه به ضرر همه‌ی مردم خواهد بود، آیا درست است كه ما سكوت كنيم و آيا عقل چنین کاری را می پذیرد؟!
گفتم: گفتم كه اشتباه از مردم است که به بهترین کاندیدا رأی نداده اند. انتخابات که مشکلی نداره!
گفت: شايد اشكال از روشي بوده كه شما از روز اول براي تعيين مسؤول اجرايي كشور تعيين كرده‌ايم. چرا شما از اول برای انتخاب بهترین شخصی که لیاقت ریاست جمهوری را دارد، باید در مکانیسمی قرار دهيد که ریسک بالایی در آن هست که آیا او رأی می آورد یا نه؟ و اگر رأی نیاورد، حداقل چهار سال کشور با مدیریت سست و ضعیف اداره شود؟ و خیلی از فرصت ها و منابع ملی تلف شود. آیا عاقلانه است که برای انتخاب بهترین رئیس جمهور انتخابات برگزار کنیم؟ اگر ضعیف ترین ولی پرتبلیغات ترین کاندیدا به مدت چهار سال رئیس جمهور شود، چه باید کرد؟
گفتم: ولی نمیشه که ...
گفت: ميشه من از شما يك سؤال ديگر هم بپرسم؟!
گفتم: بپرس!
گفت: خود شما وقتی بیمار می شوید، آیا مي‌رويد و به بهترین پزشک شهرتان مراجعه می کنید یا اينکه مردم شهرتان را دور هم جمع می کنید و انتخابات برگزار می کنید و می گویید به نظر شما کدام پزشک بهتر است و بعد به آن پزشكي که بیشترین رأی را آورده به او مراجعه می کنید؟! اگر اکثر مردم عادي كه عموماً اطلاع‌شان از علم پزشكي بسيار كم است اشتباه کنند و به پزشکی رأی بدهند که علم چندانی ندارد و صرفاً مدام در تبلیغاتش گفته که من می‌توانم همه ی بیماری های سرطانی و کلیوی و ... را یک هفته ایی مداوا کنم، شما به مدت چهار سال به او مراجعه می کنید؟! آیا خود شما این کار را می کنید؟!
گفتم: یعنی تو می گویی انتخابات برگزار نشود؟! یعنی تو موافق حکومت استبدادی هستی؟
گفت: من از عاقلانه بودن یا نبودن انتخابات پرسش کردم، چرا شما آشفته می شوید؟!
گفتم: شما انتخابات را رد می کنید.
گفت: من انتخابات را رد نكردم. من فقط چند تا سؤال ساده كردم و گفتم آيا انسان های عاقل برای انتخاب سرپرست چهار ساله‌ی کشور خود این کار را نمی کنند؟! من يك سؤال ساده كردم و دليلي ندارد كه شما آشفته شويد. شما اگر موافق انتخابات هستید بایستي دلايل عقلي‌تان را بيان كنيد تا من هم قانع شوم.
گفتم: شما سؤال نمي‌كنيد. شما مي‌خواهيد حکومت استبدادی را تئوریزه کنيد!
گفت: چرا شما فکر می کنید هر کسی مخالف انتخابات و حکومت جمهوری باشد، الزاماً موافق حکومت استبدادی است؟
گفتم: مگر شما غیر از حکومت استبدادی و حکومت مردم بر مردم، حکومتی سراغ دارید؟
گفت: آیا امكان ندارد كه حکومتی تشکیل داد که نه استبدادی باشه و نه دموکراسی؟
گفتم: تا الان چنين جكومتي وجود نداشته. اگر كسي دموكراسي را نپذيرد راه ديگري جز استبداد ندارد.
گفت: اين كه تا الان وجود نداشته دليل قانع‌كننده‌اي نيست. خيلي از پديده‌ها و دستاوردهاي بشري هم قبلاً سابقه نداشتند و به مرور بشر آن ها را درست كرد. من نمي‌گويم خودم يك مدل حكومتي در ذهن دارم كه بهتر از دموكراسي است. من مي‌گويم امكان دارد به مدلي بهتر از انتخابات و دموكراسي دست پيدا كرد.
گفتم: ما كه نمي‌توانيم كه كل كشور را تعطيل كنيم تا شما و يا هر كسي كه معتقده انتخابات درست نيست، بنشينند و فكر كنند و روش حكومتي بهتر را كشف كنند!
گفت: من هم نگفتم كه الان انتخابات برگزار نكنيم. من گفتم فكر نكنيم كه انتخابات و دموكراسي، صد در صد درست هستند و هيچ عيب و نقصي ندارند. بالاخره اين روش را هم ما انسان‌ها درست كرده‌ايم. و همين طور كه به مرور زمان قوانين تغيير مي‌كنند، شايد لازم باشد كه به مرور يك روش بهتر از دموكراسي پيدا كنيم. خصوصاً كه دموكراسي يك روش حكومتي خيلي قديمي و مربوط به 2500 سال پيش است و بشر روز بروز عقلش كامل‌تر شده است. پس بايد روش هاي حكومت مان را هم روز بروز بهتر كنيم و نه اين كه بخواهيم صرفاً به روش‌هاي كهنه و قديمي دلخوش كنيم. البته تا وقتي كه راهي به جز انتخابات پيدا شود، بنظرم بايد همين روش فعلي را اجرا كرد.
گفتم: ولي شما نبايد اين بحث ها را در شرايط حساس انتخابات مطرح كني. چون اين بحث‌ها موجب مي‌شود كه مردم از انتخابات مأيوس شوند و كشور ضربه بخورد.
گفت: ببین دوست من! در كشور ما تقریباً هر سال یک انتخابات برگزار مي‌شود. شرايط كه تقريباً هميشه حساسه! چند ماه بعد از انتخابات هم هم که احتمال فتنه وجود دارد. تابستان هم که دانشگاه‌ها كه جاي طرح اين مباحث است تعطیل است.
ممكن است بفرماييد كه پس کی باید بحث هایی این چنینی مطرح بشوند؟!
مضافاً كه اگر واقعاً با نوشتن يك مقاله در نقد انتخابات، مردم از انتخابات نااميد مي‌شوند، خب طرفداران انتخابات هم مي‌توانند بيايند و هزار تا مقاله در مدح انتخابات بنويسند تا مردم به انتخابات اميدوار شود و مشاركت مردم بيشتر شود! و مهم‌تر اين كه انتخابات و يا هر روش ديگري كه با نوشتن يك مقاله، مخدوش شود، همان بهتر كه كنار گذاشته شود!
--
پانویس:
- ما بايد عادت كنيم، براى خودمان فرهنگ كنيم، براى خودمان يك فريضه بدانيم كه هر كالائى كه مشابه داخلى آن وجود دارد و توليد داخلى متوجه به آن است، آن كالا را از توليد داخلى مصرف كنيم و از مصرف توليدات خارجى بجد پرهيز كنيم.
(امام خامنه ای حفظه الله)
---
شما به این دلیل این پیام را دریافت کرده‌اید که در گروه Google Groups "لیمو »« Lemon" مشترک شده‌اید.
برای لغو اشتراک در این گروه و قطع دریافت ایمیل از آن، ایمیلی به lymoo و unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
جهت پست کردن مطلب به این گروه، ایمیلی به lymoo@googlegroups.com ارسال کنید.
از این گروه در http://groups.google.com/group/lymoo?hl=fa دیدن کنید.
برای گزینه‌های بیشتر، از https://groups.google.com/groups/opt_out دیدن کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر