سال روز شهادت امام کاظم حضرت موسی بن جعفر علیه السلام بر همه شیعیان ودوستاران آن حضرت تسلیت باد
از سخنان حكمت آميز امام كاظم (عليه السّلام)
رُوِيَ عَنْهُ ع أَنَّهُ قَالَ :
از امام كاظم عليه السّلام روايت شده است كه فرمود:
1-صَلَاةُ النَّوَافِلِ قُرْبَانٌ إِلَى اللَّهِ لِكُلِّ مُؤْمِنٍ = نماز مستحبى سبب نزديكى هر مؤمن به خداست.
2- وَ الْحَجُّ جِهَادُ كُلِّ ضَعِيفٍ =و حج جهاد هر ناتوان است .
3- وَ لِكُلِّ شَيْءٍ زَكَاةٌ وَ زَكَاةُ الْجَسَدِ صِيَامُ النَّوَافِلِ =و براى هر چيزى زكاتى باشد و زكات بدن، روزههاى مستحبى است.
4-وَ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ=و برترين عبادت پس از شناخت [خدا]، انتظار فرج است.
5- وَ مَنْ دَعَا قَبْلَ الثَّنَاءِ عَلَى اللَّهِ وَ الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ ص كَانَ كَمَنْ رَمَى بِسَهْمٍ بِلَا وَتَرٍ =و هر كس قبل از ستايش خدا و صلوات بر پيامبر (صلّى اللَّه عليه و آله) دعا كند، همانند مردى باشد که بدون كمان، تير اندازد
6- وَ مَنْ أَيْقَنَ بِالْخَلَفِ جَادَ بِالْعَطِيَّةِ= و هر كه به جایگزین شدن مال، يقين داشته باشد در عطا، گشاده دستى كند.
7-وَ مَا عَالَ امْرُؤٌ اقْتَصَدَ =و مرد ميانهرو، مستمند نشود.
8-وَ التَّدْبِيرُ نِصْفُ الْعَيْشِ= و تدبير نيمى از زندگى است.
9-وَ التَّوَدُّدُ إِلَى النَّاسِ نِصْفُ الْعَقْلِ =و دوستى با مردم نيمى از خرد است.
10-وَ كَثْرَةُ الْهَمِّ يُورِثُ الْهَرَمَ =و غم بسيار پيرى ببار آورد.
11-وَ الْعَجَلَةُ هِيَ الْخُرْقُ =و شتاب همان بدرفتارى است.
12-وَ قِلَّةُ الْعِيَالِ أَحَدُ الْيَسَارَيْنِ =و نانخور كم يكى از دو آسانى است.
13-وَ مَنْ أَحْزَنَ وَالِدَيْهِ فَقَدْ عَقَّهُمَا =و هر كه پدر و مادرش را غمگين سازد بىگمان آنان را آزرده است
14-وَ مَنْ ضَرَبَ بِيَدِهِ عَلَى فَخِذِهِ أَوْ ضَرَبَ بِيَدِهِ الْوَاحِدَةِ عَلَى الْأُخْرَى عِنْدَ الْمُصِيبَةِ فَقَدْ حَبِطَ أَجْرُهُ = و هر كس هنگام مصيبت دستش را بر رانش كوبد يا دستش را بر دست ديگرش بزند(بی تابی کند) پاداشش تباه شود.
15-وَ الْمُصِيبَةُ لَا تَكُونُ مُصِيبَةً يَسْتَوْجِبُ صَاحِبُهَا أَجْرَهَا إِلَّا بِالصَّبْرِ وَ الِاسْتِرْجَاعِ عِنْدَ الصَّدْمَةِ = مصيبت، هنگام آسيب ديدن مصيبت ديده، موجب اجر برى نشود مگر با شكيبايى و گفتن استرجاع [إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ]
16-وَ الصَّنِيعَةُ لَا تَكُونُ صَنِيعَةً إِلَّا عِنْدَ ذِي دِينٍ أَوْ حَسَبٍ =و احسان جز بر ديندار يا خانوادهدار احسان نباشد.
17-وَ اللَّهُ يُنْزِلُ الْمَعُونَةَ عَلَى قَدْرِ الْمَئُونَةِ =و خداوند كمك را به اندازه خرج زندگی فروفرستد.
18-وَ يُنْزِلُ الصَّبْرَ عَلَى قَدْرِ الْمُصِيبَةِ =و شكيبايى را به قدر مصيبت فرو مىفرستد .
19-وَ مَنِ اقْتَصَدَ وَ قَنِعَ بَقِيَتْ عَلَيْهِ النِّعْمَةُ =و هر كه ميانه روى و قناعت نمايد نعمت براى او پابرجا ماند.
20- وَ مَنْ بَذَّرَ وَ أَسْرَفَ زَالَتْ عَنْهُ النِّعْمَةُ =و هر كه ريخت و پاش كند و اسراف نمايد نعمتش از ميان رود.
21-وَ أَدَاءُ الْأَمَانَةِ وَ الصِّدْقُ يَجْلِبَانِ الرِّزْقَ =و بازگرداندن امانت وراست گویى روزى را به دنبال آورند.
22-وَ الْخِيَانَةُ وَ الْكَذِبُ يَجْلِبَانِ الْفَقْرَ وَ النِّفَاقَ =و خيانت و دروغ، تنگدستى و دورويى به دنبال آورند
23- وَ إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِالذَّرَّةِ شَرّاً أَنْبَتَ لَهَا جَنَاحَيْنِ فَطَارَتْ فَأَكَلَهَا الطَّيْرُ =و هر گاه كه خدا خواهان بدى براى مورى شود دو بال برايش بروياند و پرواز كند كه پرندگان آن را بخورند.
24-وَ الصَّنِيعَةُ لَا تَتِمُّ صَنِيعَةً عِنْدَ الْمُؤْمِنِ لِصَاحِبِهَا إِلَّا بِثَلَاثَةِ أَشْيَاءَ تَصْغِيرِهَا وَ سَتْرِهَا وَ تَعْجِيلِهَا فَمَنْ صَغَّرَ الصَّنِيعَةَ عِنْدَ الْمُؤْمِنِ فَقَدْ عَظَّمَ أَخَاهُ وَ مَنْ عَظَّمَ الصَّنِيعَةَ عِنْدَهُ فَقَدْ صَغَّرَ أَخَاهُ وَ مَنْ كَتَمَ مَا أَوْلَاهُ مِنْ صَنِيعَةٍ فَقَدْ كَرُمَ فِعَالُهُ وَ مَنْ عَجَّلَ مَا وَعَدَ فَقَدْ هَنِئَ الْعَطِيَّةَ=و احسان نیکوکار به مؤمن جز با سه چيز كامل نگردد: كوچك شمارى و مخفى دارى و شتاب كارى دراحسان، پس آن كس كه احسان به مؤمن را كوچك شمارد به راستى كه برادرش را بزرگ داشته است. آن كس كه احسان را بزرگ شمارد بىشك برادرش را كوچك شمرده و آن كس كه احسانش را مخفى دارد بىگمان به كردارش ارج نهاده شود. و آن كس كه در آنچه وعده داده شتاب كند به راستى كه عطاى خويش را گوارا كرده است.
تحف العقول :ترجمه :حسن زاده ص: 73
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر