آه دیریست کاین قصه گویند
از بر شاخه مرغی پریده
مانده بر جای ازو آشیانه.
نیمایوشیج
اگر به ترکستان تا به شام کسی را خاری در انگشت شود، آن از آنِ من است. همچنین از ترکستان تا شام، کسی را قدم درسنگ آید زیان آن مرا ست و اگر اندوهی در دلی است آن دل از آنِ من است.
"شیخ ابوالحسن خرقانی
دوست گرانقدر جناب کاظمیان، مرا نیز اگر قابل بدانید شریک اندوه خود به حساب آرید و همدردی عمیق مرا پذیرا باشید. ارادتمند سلیلی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر