با سلام آقای موحد زاده . دستت درد نکند عالی بود . . متشکرم.
---------- Forwarded message ----------
From: Hossin Movahedzadeh <h.movahedzadeh@gmail.com>
Date: 2013/12/27
Subject: {تفريح و سرگرمي}, [21045] غزلی از حافظ همراه با معنی آن
To: taf_sar <taf_sar@googlegroups.com>
From: Hossin Movahedzadeh <h.movahedzadeh@gmail.com>
Date: 2013/12/27
Subject: {تفريح و سرگرمي}, [21045] غزلی از حافظ همراه با معنی آن
To: taf_sar <taf_sar@googlegroups.com>
سمن بویان غبار غم چو بنشینند، بنشانند،
دلبرانی که در خوشبویی به سمن مانند شده اند، هنگامی که دمی با عاشق خود
بنشینند، غم را مانند غباری از دل وی خواهند سترد.
پری رویان قــــــــــــــرار از دل چو بســــتیزند بستانند
و دلبران زیبارویی که در زیبایی به پری می مانند، آن هنگام که با عاشق
دلسوخته تندی می کنند و با تلخی و ستیزه با او سخن می گویند، به عوض این
که عاشق خویش را دلزده و گریزان کنند، بیشتر موجب دلربایی و بیقراری وی
می شوند.
به فتـــــراک جــــــــــــــــــفا دل ها چو بربندند بر بندند
فتراک، به تسمه ای چرمین می گفته اند که از پس زین اسب می آویخته اند و
هرچیز که می خواستند با خود به همراه ببرند، به آن آویزان می کرده و بر
روی آن قرار میداده اند.
اگر معشوق، دل عاشق را به ستم و جور و جفا از وی بستاند و با خود ببرد،
با او نمی توان بر آمد و کاری از دست عاشق دل برده بر نمی آید.
ز زلــف عــــنبرین جـــــــــــــان ها چو بگشایند بفشانند
و آنگاه که دلبران، زلفهای خوشبویشان را که هم در رنگ و هم در بو به عنبر
می ماند، پریشان کنند و بیفشانند، جانها و دلهای بیشماری را که در لابلای
زلف آنان پنهان بوده است، بر زمین می افشانند. اشاره به این نکته دارد که
دل عاشق در دام گیسوی معشوق، اسیر و گرفتار میشود.
به عـــــــــــــــمری یک نفس با ما چــو بنشینند برخیزند
اگر مدت زمانی کوتاه به قدر یک نفس با ما بنشینند، پس از آن به اندازه ی
یک عمر از ما کناره می گیرند و از نزد ما برمیخیزند.
نهــــــــال شوق در خـــــــــاطر چــــــو برخیزند بنشانند
اما آن هنگام که از پیش ما برمیخیزند، شوق و امید بازگشتشان را مانند یک
نهال در دل و خاطر ما میکارند.
ســرشک گـــــــــــــوشه گیران را چو دریابند در یابند
اما با همه ی غرور و تکبری که آن زیبارویان دارند، اگر اشکهای عاشقان دل
شکسته را در یابند، یعنی اندوه و آه و ناله ی آنان را جدی بگیرند، گویا
در و مروارید یافته اند.
رخ مـــهر از سحــــر خــــــــــــــیزان نگردانند اگر دانند
و اگر آگاه باشند، روی خود را از عاشقان سحرخیز و مؤمن خود دریغ نمیکنند.
منظور این است که از سوز و نفرین سحرگاهی آنان پرهیز میکنند.
ز چــــــــــشمم لعل رمـــانی چــــــــو می خندند می بارند
هنگامی که معشوقکان زیبا به شیرینی میخندند، اشک خونین را از دیدگان من
جاری میکنند.
ز رویم راز پنهـــــــــانی چـــــــــــــو می بینند می خوانند
و آنگاه که مرا میبینند، راز عشق را که در دل نهان کرده ام به یک نگاه میخوانند.
دوای درد عـــــــــــــاشق را کسی کـــو ســـــــــهل پندارد
درد عاشق، دردی نیست که دوای آن آسان به دست آید.
ز فـــــــــــــــکر آنان که در تدبیر درمـــــــــــــانند درمانند
و آن کسانی که در فکر درمان درد عشق هستند، از یافتن داروی درد عشق در
خواهند ماند. یعنی درمانده میشوند.
چـــــــــو منصـــــــــــور از مراد آنان که بردارند بردارند
در راه عشق، کسانی به مراد خود میرسند و از حاصل مراد خود بهره مند
میشوند که مانند حسین ابن منصور حلاج به دار کشیده شوند؛ یعنی جان خود را
در راه عشق از دست بدهند و به مقام فنا دست یابند.
بدیـــــن درگاه حـــــــــــافظ را چــو مــی خوانند می رانند
در درگاه عشق هرگاه که حافظ را دعوت میکنند و امید وصل به او میدهند، در
همان هنگام وی را میرانند. یعنی همواره خطاب دوست با عتاب همراه است.
در ایــــن حـــضرت چو مشتاقان نیــــــــــاز آرند ناز آرند
در توضیح بیت قبل: درگاه عشق، درگاهی است که هرچه عاشقان بیشتر ابراز
نیاز کنند، معشوقان بیشتر ابراز غرور و بینیازی میکنند.
که با ایـــــــن درد اگـــــــر در فــــــکر درمانند در مانند
و درد عشق، دردی است که هرکه در فکر درمان آن باشد، درمانده میشود و کار
جستجوی او به نتیجه نخواهد رسید.
جناب موحد زاده، از این که توضیح ابیات را به اختصار نوشتم پوزش میخواهم.
چرا که واقعا دچار تنگی وقت هستم.
امیدوارم در آینده بتوانم بیشتر و مناسب تر در خدمتتان باشم.
ارادت مند: جوان.
On 12/26/13, morteza jawan <mortezajawan@gmail.com> wrote:
> درود بر شما دوست و برادر ارجمند.
> من با کمال میل، انجام وظیفه و اطاعت امر میکنم؛ اما اگر توضیحات کامل و
> مکفی نیست، میتوانم فایلهای مربوط به تفسیر این غزل حافظ را از کتاب صوتی
> «حافظ نامه» تألیف بها الدین خرمشاهی یا کتاب خطیب رهبر و یا کتابهای
> دیگر را خدمتتان تقدیم کنم.
>
> سمن بویان غبار غم چو بنشینند، بنشانند،
>
> دلبرانی که در خوشبویی به سمن مانند شده اند، هنگامی که دمی با عاشق خود
> بنشینند، غم را مانند غباری از دل وی خواهند سترد.
>
> پری رویان قــــــــــــــرار از دل چو بســــتیزند بستانند
>
> و دلبران زیبارویی که در زیبایی به پری می مانند، آن هنگام که با عاشق
> دلسوخته تندی می کنند و با تلخی و ستیزه با او سخن می گویند، به عوض این
> که عاشق خویش را دلزده و گریزان کنند، بیشتر موجب دلربایی و بیقراری وی
> می شوند.
>
> به فتـــــراک جــــــــــــــــــفا دل ها چو بربندند بر بندند
>
> فتراک، به تسمه ای چرمین می گفته اند که از پس زین اسب می آویخته اند و
> هرچیز که می خواستند با خود به همراه ببرند، به آن آویزان می کرده و بر
> روی آن قرار میداده اند.
> اگر معشوق، دل عاشق را به ستم و جور و جفا از وی بستاند و با خود ببرد،
> با او نمی توان بر آمد و کاری از دست عاشق دل برده بر نمی آید.
>
> ز زلــف عــــنبرین جـــــــــــــان ها چو بگشایند بفشانند
>
> و آنگاه که دلبران، زلفهای خوشبویشان را که هم در رنگ و هم در بو به عنبر
> می ماند، پریشان کنند و بیفشانند، جانها و دلهای بیشماری را که در لابلای
> زلف آنان پنهان بوده است، بر زمین می افشانند. اشاره به این نکته دارد که
> دل عاشق در دام گیسوی معشوق، اسیر و گرفتار میشود.
>
> به عـــــــــــــــمری یک نفس با ما چــو بنشینند برخیزند
>
> اگر مدت زمانی کوتاه به قدر یک نفس با ما بنشینند، پس از آن به اندازه ی
> یک عمر از ما کناره می گیرند و از نزد ما برمیخیزند.
>
> نهــــــــال شوق در خـــــــــاطر چــــــو برخیزند بنشانند
>
> اما آن هنگام که از پیش ما برمیخیزند، شوق و امید بازگشتشان را مانند یک
> نهال در دل و خاطر ما میکارند.
>
> ســرشک گـــــــــــــوشه گیران را چو دریابند در یابند
>
> اما با همه ی غرور و تکبری که آن زیبارویان دارند، اگر اشکهای عاشقان دل
> شکسته را در یابند، یعنی اندوه و آه و ناله ی آنان را جدی بگیرند، گویا
> در و مروارید یافته اند.
>
> رخ مـــهر از سحــــر خــــــــــــــیزان نگردانند اگر دانند
>
> و اگر آگاه باشند، روی خود را از عاشقان سحرخیز و مؤمن خود دریغ نمیکنند.
> منظور این است که از سوز و نفرین سحرگاهی آنان پرهیز میکنند.
>
> ز چــــــــــشمم لعل رمـــانی چــــــــو می خندند می بارند
>
> هنگامی که معشوقکان زیبا به شیرینی میخندند، اشک خونین را از دیدگان من
> جاری میکنند.
>
> ز رویم راز پنهـــــــــانی چـــــــــــــو می بینند می خوانند
>
> و آنگاه که مرا میبینند، راز عشق را که در دل نهان کرده ام به یک نگاه
> میخوانند.
>
> دوای درد عـــــــــــــاشق را کسی کـــو ســـــــــهل پندارد
>
> درد عاشق، دردی نیست که دوای آن آسان به دست آید.
>
> ز فـــــــــــــــکر آنان که در تدبیر درمـــــــــــــانند درمانند
>
> و آن کسانی که در فکر درمان درد عشق هستند، از یافتن داروی درد عشق در
> خواهند ماند. یعنی درمانده میشوند.
>
> چـــــــــو منصـــــــــــور از مراد آنان که بردارند بردارند
>
> در راه عشق، کسانی به مراد خود میرسند و از حاصل مراد خود بهره مند
> میشوند که مانند حسین ابن منصور حلاج به دار کشیده شوند؛ یعنی جان خود را
> در راه عشق از دست بدهند و به مقام فنا دست یابند.
>
> بدیـــــن درگاه حـــــــــــافظ را چــو مــی خوانند می رانند
>
> در درگاه عشق هرگاه که حافظ را دعوت میکنند و امید وصل به او میدهند، در
> همان هنگام وی را میرانند. یعنی همواره خطاب دوست با عتاب همراه است.
>
> در ایــــن حـــضرت چو مشتاقان نیــــــــــاز آرند ناز آرند
>
> در توضیح بیت قبل: درگاه عشق، درگاهی است که هرچه عاشقان بیشتر ابراز
> نیاز کنند، معشوقان بیشتر ابراز غرور و بینیازی میکنند.
>
> که با ایـــــــن درد اگـــــــر در فــــــکر درمانند در مانند
>
> و درد عشق، دردی است که هرکه در فکر درمان آن باشد، درمانده میشود و کار
> جستجوی او به نتیجه نخواهد رسید.
>
--
اين ايميل را براي دوستان خود هم بفرستيد.
و به آنها بفرماييد روي خط پايين كليك كنند تا آنها هم عضو گروه شوند و براي آنها هم مطالب خوب و جالب بفرستيم
http://groups.google.com/group/taf_sar/subscribe
---
شما به این دلیل این پیام را دریافت کرده‌اید که در گروه Google Groups "تفريح و سرگرمي" مشترک شده‌اید.
برای لغو اشتراک در این گروه و قطع دریافت ایمیل از آن، ایمیلی به taf_sar و unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
از این گروه در http://groups.google.com/group/taf_sar دیدن کنید.
برای گزینه‌های بیشتر، از https://groups.google.com/groups/opt_out دیدن کنید.
دلبرانی که در خوشبویی به سمن مانند شده اند، هنگامی که دمی با عاشق خود
بنشینند، غم را مانند غباری از دل وی خواهند سترد.
پری رویان قــــــــــــــرار از دل چو بســــتیزند بستانند
و دلبران زیبارویی که در زیبایی به پری می مانند، آن هنگام که با عاشق
دلسوخته تندی می کنند و با تلخی و ستیزه با او سخن می گویند، به عوض این
که عاشق خویش را دلزده و گریزان کنند، بیشتر موجب دلربایی و بیقراری وی
می شوند.
به فتـــــراک جــــــــــــــــــفا دل ها چو بربندند بر بندند
فتراک، به تسمه ای چرمین می گفته اند که از پس زین اسب می آویخته اند و
هرچیز که می خواستند با خود به همراه ببرند، به آن آویزان می کرده و بر
روی آن قرار میداده اند.
اگر معشوق، دل عاشق را به ستم و جور و جفا از وی بستاند و با خود ببرد،
با او نمی توان بر آمد و کاری از دست عاشق دل برده بر نمی آید.
ز زلــف عــــنبرین جـــــــــــــان ها چو بگشایند بفشانند
و آنگاه که دلبران، زلفهای خوشبویشان را که هم در رنگ و هم در بو به عنبر
می ماند، پریشان کنند و بیفشانند، جانها و دلهای بیشماری را که در لابلای
زلف آنان پنهان بوده است، بر زمین می افشانند. اشاره به این نکته دارد که
دل عاشق در دام گیسوی معشوق، اسیر و گرفتار میشود.
به عـــــــــــــــمری یک نفس با ما چــو بنشینند برخیزند
اگر مدت زمانی کوتاه به قدر یک نفس با ما بنشینند، پس از آن به اندازه ی
یک عمر از ما کناره می گیرند و از نزد ما برمیخیزند.
نهــــــــال شوق در خـــــــــاطر چــــــو برخیزند بنشانند
اما آن هنگام که از پیش ما برمیخیزند، شوق و امید بازگشتشان را مانند یک
نهال در دل و خاطر ما میکارند.
ســرشک گـــــــــــــوشه گیران را چو دریابند در یابند
اما با همه ی غرور و تکبری که آن زیبارویان دارند، اگر اشکهای عاشقان دل
شکسته را در یابند، یعنی اندوه و آه و ناله ی آنان را جدی بگیرند، گویا
در و مروارید یافته اند.
رخ مـــهر از سحــــر خــــــــــــــیزان نگردانند اگر دانند
و اگر آگاه باشند، روی خود را از عاشقان سحرخیز و مؤمن خود دریغ نمیکنند.
منظور این است که از سوز و نفرین سحرگاهی آنان پرهیز میکنند.
ز چــــــــــشمم لعل رمـــانی چــــــــو می خندند می بارند
هنگامی که معشوقکان زیبا به شیرینی میخندند، اشک خونین را از دیدگان من
جاری میکنند.
ز رویم راز پنهـــــــــانی چـــــــــــــو می بینند می خوانند
و آنگاه که مرا میبینند، راز عشق را که در دل نهان کرده ام به یک نگاه میخوانند.
دوای درد عـــــــــــــاشق را کسی کـــو ســـــــــهل پندارد
درد عاشق، دردی نیست که دوای آن آسان به دست آید.
ز فـــــــــــــــکر آنان که در تدبیر درمـــــــــــــانند درمانند
و آن کسانی که در فکر درمان درد عشق هستند، از یافتن داروی درد عشق در
خواهند ماند. یعنی درمانده میشوند.
چـــــــــو منصـــــــــــور از مراد آنان که بردارند بردارند
در راه عشق، کسانی به مراد خود میرسند و از حاصل مراد خود بهره مند
میشوند که مانند حسین ابن منصور حلاج به دار کشیده شوند؛ یعنی جان خود را
در راه عشق از دست بدهند و به مقام فنا دست یابند.
بدیـــــن درگاه حـــــــــــافظ را چــو مــی خوانند می رانند
در درگاه عشق هرگاه که حافظ را دعوت میکنند و امید وصل به او میدهند، در
همان هنگام وی را میرانند. یعنی همواره خطاب دوست با عتاب همراه است.
در ایــــن حـــضرت چو مشتاقان نیــــــــــاز آرند ناز آرند
در توضیح بیت قبل: درگاه عشق، درگاهی است که هرچه عاشقان بیشتر ابراز
نیاز کنند، معشوقان بیشتر ابراز غرور و بینیازی میکنند.
که با ایـــــــن درد اگـــــــر در فــــــکر درمانند در مانند
و درد عشق، دردی است که هرکه در فکر درمان آن باشد، درمانده میشود و کار
جستجوی او به نتیجه نخواهد رسید.
جناب موحد زاده، از این که توضیح ابیات را به اختصار نوشتم پوزش میخواهم.
چرا که واقعا دچار تنگی وقت هستم.
امیدوارم در آینده بتوانم بیشتر و مناسب تر در خدمتتان باشم.
ارادت مند: جوان.
On 12/26/13, morteza jawan <mortezajawan@gmail.com> wrote:
> درود بر شما دوست و برادر ارجمند.
> من با کمال میل، انجام وظیفه و اطاعت امر میکنم؛ اما اگر توضیحات کامل و
> مکفی نیست، میتوانم فایلهای مربوط به تفسیر این غزل حافظ را از کتاب صوتی
> «حافظ نامه» تألیف بها الدین خرمشاهی یا کتاب خطیب رهبر و یا کتابهای
> دیگر را خدمتتان تقدیم کنم.
>
> سمن بویان غبار غم چو بنشینند، بنشانند،
>
> دلبرانی که در خوشبویی به سمن مانند شده اند، هنگامی که دمی با عاشق خود
> بنشینند، غم را مانند غباری از دل وی خواهند سترد.
>
> پری رویان قــــــــــــــرار از دل چو بســــتیزند بستانند
>
> و دلبران زیبارویی که در زیبایی به پری می مانند، آن هنگام که با عاشق
> دلسوخته تندی می کنند و با تلخی و ستیزه با او سخن می گویند، به عوض این
> که عاشق خویش را دلزده و گریزان کنند، بیشتر موجب دلربایی و بیقراری وی
> می شوند.
>
> به فتـــــراک جــــــــــــــــــفا دل ها چو بربندند بر بندند
>
> فتراک، به تسمه ای چرمین می گفته اند که از پس زین اسب می آویخته اند و
> هرچیز که می خواستند با خود به همراه ببرند، به آن آویزان می کرده و بر
> روی آن قرار میداده اند.
> اگر معشوق، دل عاشق را به ستم و جور و جفا از وی بستاند و با خود ببرد،
> با او نمی توان بر آمد و کاری از دست عاشق دل برده بر نمی آید.
>
> ز زلــف عــــنبرین جـــــــــــــان ها چو بگشایند بفشانند
>
> و آنگاه که دلبران، زلفهای خوشبویشان را که هم در رنگ و هم در بو به عنبر
> می ماند، پریشان کنند و بیفشانند، جانها و دلهای بیشماری را که در لابلای
> زلف آنان پنهان بوده است، بر زمین می افشانند. اشاره به این نکته دارد که
> دل عاشق در دام گیسوی معشوق، اسیر و گرفتار میشود.
>
> به عـــــــــــــــمری یک نفس با ما چــو بنشینند برخیزند
>
> اگر مدت زمانی کوتاه به قدر یک نفس با ما بنشینند، پس از آن به اندازه ی
> یک عمر از ما کناره می گیرند و از نزد ما برمیخیزند.
>
> نهــــــــال شوق در خـــــــــاطر چــــــو برخیزند بنشانند
>
> اما آن هنگام که از پیش ما برمیخیزند، شوق و امید بازگشتشان را مانند یک
> نهال در دل و خاطر ما میکارند.
>
> ســرشک گـــــــــــــوشه گیران را چو دریابند در یابند
>
> اما با همه ی غرور و تکبری که آن زیبارویان دارند، اگر اشکهای عاشقان دل
> شکسته را در یابند، یعنی اندوه و آه و ناله ی آنان را جدی بگیرند، گویا
> در و مروارید یافته اند.
>
> رخ مـــهر از سحــــر خــــــــــــــیزان نگردانند اگر دانند
>
> و اگر آگاه باشند، روی خود را از عاشقان سحرخیز و مؤمن خود دریغ نمیکنند.
> منظور این است که از سوز و نفرین سحرگاهی آنان پرهیز میکنند.
>
> ز چــــــــــشمم لعل رمـــانی چــــــــو می خندند می بارند
>
> هنگامی که معشوقکان زیبا به شیرینی میخندند، اشک خونین را از دیدگان من
> جاری میکنند.
>
> ز رویم راز پنهـــــــــانی چـــــــــــــو می بینند می خوانند
>
> و آنگاه که مرا میبینند، راز عشق را که در دل نهان کرده ام به یک نگاه
> میخوانند.
>
> دوای درد عـــــــــــــاشق را کسی کـــو ســـــــــهل پندارد
>
> درد عاشق، دردی نیست که دوای آن آسان به دست آید.
>
> ز فـــــــــــــــکر آنان که در تدبیر درمـــــــــــــانند درمانند
>
> و آن کسانی که در فکر درمان درد عشق هستند، از یافتن داروی درد عشق در
> خواهند ماند. یعنی درمانده میشوند.
>
> چـــــــــو منصـــــــــــور از مراد آنان که بردارند بردارند
>
> در راه عشق، کسانی به مراد خود میرسند و از حاصل مراد خود بهره مند
> میشوند که مانند حسین ابن منصور حلاج به دار کشیده شوند؛ یعنی جان خود را
> در راه عشق از دست بدهند و به مقام فنا دست یابند.
>
> بدیـــــن درگاه حـــــــــــافظ را چــو مــی خوانند می رانند
>
> در درگاه عشق هرگاه که حافظ را دعوت میکنند و امید وصل به او میدهند، در
> همان هنگام وی را میرانند. یعنی همواره خطاب دوست با عتاب همراه است.
>
> در ایــــن حـــضرت چو مشتاقان نیــــــــــاز آرند ناز آرند
>
> در توضیح بیت قبل: درگاه عشق، درگاهی است که هرچه عاشقان بیشتر ابراز
> نیاز کنند، معشوقان بیشتر ابراز غرور و بینیازی میکنند.
>
> که با ایـــــــن درد اگـــــــر در فــــــکر درمانند در مانند
>
> و درد عشق، دردی است که هرکه در فکر درمان آن باشد، درمانده میشود و کار
> جستجوی او به نتیجه نخواهد رسید.
>
--
اين ايميل را براي دوستان خود هم بفرستيد.
و به آنها بفرماييد روي خط پايين كليك كنند تا آنها هم عضو گروه شوند و براي آنها هم مطالب خوب و جالب بفرستيم
http://groups.google.com/group/taf_sar/subscribe
---
شما به این دلیل این پیام را دریافت کرده‌اید که در گروه Google Groups "تفريح و سرگرمي" مشترک شده‌اید.
برای لغو اشتراک در این گروه و قطع دریافت ایمیل از آن، ایمیلی به taf_sar و unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
از این گروه در http://groups.google.com/group/taf_sar دیدن کنید.
برای گزینه‌های بیشتر، از https://groups.google.com/groups/opt_out دیدن کنید.
Taybeh Toosi
اين ايميل را براي دوستان خود هم بفرستيد.
و به آنها بفرماييد روي خط پايين كليك كنند تا آنها هم عضو گروه شوند و براي آنها هم مطالب خوب و جالب بفرستيم
http://groups.google.com/group/taf_sar/subscribe
---
شما به این دلیل این پیام را دریافت کرده‌اید که در گروه Google Groups "تفريح و سرگرمي" مشترک شده‌اید.
برای لغو اشتراک در این گروه و قطع دریافت ایمیل از آن، ایمیلی به taf_sar و unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
از این گروه در http://groups.google.com/group/taf_sar دیدن کنید.
برای گزینه‌های بیشتر، از https://groups.google.com/groups/opt_out دیدن کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر