با عرض سلام و تشكر ، اي كاش اين شعر بسيار زيبا و تاثير گذار در مناسبت روز اربعين ارسال ميشد .
-------------
ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ،
ﻭﻟﯽ ﺁﻩ ﭼﻪ ﺩﻟﮕﯿﺮ
ﭼﻪ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﭼﻪ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ
ﺩﻝ ﺳﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺁﺏ ، ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻟﻪﯼ ﺟﺎﻧﮑﺎﻩ
ﺯﻧﯽ ﻣﻮﯾﻪ ﮐﻨﺎﻥ ، ﻣﻮﯼ ﮐﻨﺎﻥ
ﺧﺴﺘﻪ، ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ، ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﻭ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ
ﺷﮑﺴﺘﻪ ، ﻧﺸﺴﺘﻪ ، ﺳﺮ ﺗﺮﺑﺖ ﺳﺎﻻرﺷﻬﯿﺪﺍﻥ
ﺷﺪﻩ ﻣﺮﺛﯿﻪ ﺧﻮﺍﻥ ﻏﻢ ﺟﺎﻧﺎﻥ
ﻫﻤﺎن ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻄﺸﺎﻥ
ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻌﺒﻪﯼ ﺍﯾﻤﺎﻥ، ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺎﺭﯼ ﻗﺮﺁﻥ ، ﺳﺮ ﻧﯿﺰﻩﯼ ﺧﻮﻧﺒﺎﺭ
ﻫﻤﺎﻥ ﯾﺎﺭ ، ﻫﻤﺎﻥ ﯾﺎﺭ ، ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺸﺘﻪﯼ ﺍﻋﺪﺍ .
ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ، ﻭﻟﯽ ﺁﻩ ﻧﻪ ﺻﺒﺮﯼ ﻧﻪ ﺷﮑﯿﺒﯽ ﻧﻪ ﻣﺮﻫﻢ ﻧﻪ ﻃﺒﯿﺒﯽ، ﻋﺠﺐ ﺣﺎﻝ
ﻏﺮﯾﺒﯽ
ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﺎﺗﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺣﺒﯿﺒﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﻧﺼﯿﺒﯽ
ﺯ ﺩﺍﻍ ﻏﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﺷﺖ ﺑﻼﭘﻮﺵ ﺑﻪ ﺩﻟﻬﺎست ﻟﻬﯿﺒﯽ، ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﻮﯼ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ، ﻧﻪ ﻗﺒﺮﯼ ﻧﻪ
ﻧﺸﺎﻧﯽ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﻭﺯﺩ ﺍﺯ ﺗﺮﺑﺖ
ﻣﺤﺒﻮبه ي ماﻥ ﻧﻔﺤﻪﯼ ﺳﯿﺒﯽ
ﮐﻪ ﮐﺸﺎﻧﺪﻩ ﺳﺖ ﺩﻝ ﺍﻫﻞ ﺣﺮﻡ ﺭﺍ.
ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺍﺯ ﺭﺍه ﻭ ﻫﺮﮐﺲ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭﯼ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺷﯿﻮﻥ ﻭ ﺯﺍﺭﯼ ﮐﻨﺎﺭ ﻏﻢ ﯾﺎﺭﯼ ﺳﺮ ﻗﺒﺮ ﻭ ﻣﺰﺍﺭﯼ
ﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﺗﺐ ﻭ ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﯽ ﻭ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﺭﻓﺘﻪ
ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﺰﺍﺭ ﭘﺴﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﺩﻝ ﻣﺠﺮﻭﺡ
ﻭ ﺑﺎ ﮐﻮﻫﯽ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻪ ﻋﻠﻘﻤﻪ ﺭﻓﺘﻪ
ﯾﮑﯽ ﮐﺮﺏ ﻭ ﺑﻼ ﭘﯿﺶ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺳﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ
ﺩﻟﺶ ﺩﺭ ﺗﺐ ﻭ ﺗﺎﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﺳﺖ
ﮐﻪ ﯾﮏ ﯾﮏ ﻫﻤﮕﯽ ﻋﯿﻦ ﻋﺬﺍﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻧﻮﯼ ﺩﻟﺴﻮﺧﺘﻪﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﺭﺑﺎﺏ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻩﯼ ﺧﻮﻧﺒﺎﺭ ﻭ ﻋﺰﺍﭘﻮﺵ ﺧﺪﺍﯾﺎ
ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﺶ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺳﺖ
ﮔﻠﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻮﯾﻪ ﻭ ﻻﻻﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﺍﺯ ﻫﻮﺵ :
» ﮔﻠﻢ ﺗﺎﺏ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺣﺮﻡ ﺁﺏ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻋﻠﯽ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﺪﺍﺭﺩ «
ﯾﮑﯽ ﺑﯽ ﭘﺮ ﻭ ﺑﯽ ﺑﺎﻝ
ﺩﻝ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﯽ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻣﺜﻞ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﻭ ﺑﻮﺩﻩ ﺳﺖ
ﭘﻨﺎﻩ ﻫﻤﻪ ﺍﻃﻔﺎﻝ
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻏﺮﺑﺖ ﺭﺳﯿﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﻮﺩﺍﻝ
ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﻋﺰﯾﺰﺵ
ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺍﻣﯿﺪﺵ
ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺭﺷﯿﺪﺵ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺷﻬﯿﺪﺵ
ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﻧﯽ ﻭ ﺩﺷﻨﻪ ﻭ ﺷﻤﺸﯿﺮ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﻏﺮﺑﺖ ﺩﻟﮕﯿﺮ ﺷﺪﻩ ﻣﺼﺤﻒ ﭘﺮﭘﺮ
ﻭ ﺭﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺳﺮﺵ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﯿﺰﻩ ﻭ ﺗﻦ ﺑﯽ ﮐﻔﻦ ﺍﻭ، ﺳﻪ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺻﺤﺮﺍ
ﺭﻫﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺧﺪﺍﯾﺎ
ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺷﮑﺴﺘﻦ
ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﯾﺪﻥ
ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﭘﯽ ﻧﺎﻗﻪ ﺩﻭﯾﺪﻥ
ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﻓﻘﻂ ﻃﻌﻨﻪ ﻭ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺷﻨﯿﺪﻥ
ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ؟
ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺎﺭﺕ
ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺟﺴﺎﺭﺕ
ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﻏﻢ ﻭ ﻏﺮﺑﺖ ﻭ ﻏﺎﺭﺕ
ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﻭ ﺣﺴﺮﺕ ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ؟
ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﻧﻪ ﺻﺒﺮﯼ ﻧﻪ ﻗﺮﺍﺭﯼ ﻧﻪ ﯾﮏ ﻣﺤﺮﻡ ﻭ ﯾﺎﺭﯼ، ﺯ ﺩﯾﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺩﯾﺎﺭﯼ، ﻋﺠﺐ ﻧﺎﻗﻪ
ﺳﻮﺍﺭﯼ ﻓﻘﻂ ﺑﻮﺩ ﺳﺮﺕ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﯽ، ﻗﺎﺭﯼ ﺯﯾﻨﺐ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ؟
ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺗﺐ ﻭ ﺷﯿﻮﻥ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ
ﺯ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻭ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺯ ﻫﺮ ﺑﺎﻡ ﺣﻮﺍﻟﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺍﻧﺪﻭﻩ
ﻭ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺠﺮﻭﺡ،
ﺟﮕﺮ ﮔﻮﺷﻪﯼ ﺗﻮ ﮐﻨﺞ ﺧﺮﺍﺑﻪ، ﻫﻤﺎﻥ ﺁﯾﻨﻪﯼ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪ ﺳﻪ
ﺳﺎﻟﻪ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ؟
ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﻓﻘﻂ ﺷﯿﻮﻥ ﻭ ﺩﺍﻍ ﻭ ﻏﻢ ﻭ ﺩﺭﺩ
ﻓﺮﺍﻕ ﻭ ﻓﺮﺍﻕ ﻭ ... ﻓﺮﺍﻕ ﻭ ... ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ؟
ﺑﮕﻮﯾﻢ، ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﮔﻠﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ؟ ﻏﻢ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ؟ ﺗﺐ ﺁﺑﻠﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ؟
ﻭ ﯾﺎ ﺯﺧﻢ ﮔﻠﻮﮔﯿﺮ ﺗﺮﯾﻦ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ؟ ﯾﺎ ﻃﻌﻨﻪﯼ ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻫﻠﻬﻠﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ؟
ﻭ ﯾﺎ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻡ ﺣﺮﻣﻠﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ؟
ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﻮﺭﯼ ﻭ ﺻﺒﻮﺭﯼ ﻏﻢ و ماتم و ﺩﻭﺭﯼ ﻭ ﺻﺒﻮﺭﯼ
ﻭ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺳﺮﯼ ﮐﻨﺞ ﺗﻨﻮﺭﯼ ﻭ ﺻﺒﻮﺭﯼ
نه ﺳﻼﻣﯽ ﻧﻪ ﺩﺭﻭﺩﯼ، ﮐﺒﻮﺩﯼ ﻭ ﮐﺒﻮﺩﯼ
ﻋﺠﺐ ﺁﺗﺶ ﻭ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻭ ﺩﻭﺩﯼ ﻭ ﮐﺒﻮﺩﯼ
ﺑﻪ ﺁﻥ ﺷﻬﺮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﮐﯿﻨﻪ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ
ﭼﻪ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﻭ ﮐﺒﻮﺩﯼ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺎﺭﺵ
ﺧﻮﻧﺮﻧﮓ ﺳﺮ ﻧﯿﺰﻩ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﮐﺒﻮﺩﯼ
ﮔﺬﺭ ﺍﺯ ﻭﺳﻂ ﮐﻮﭼﻪﯼ ﺳﻨﮕﯽ ﯾﻬﻮﺩﯼ و ﮐﺒﻮﺩﯼ
ﻭ ﺩﺭ ﻃﺸﺖ ﻃﻼ ﮔﺮﻡ ﺷﻬﻮﺩﯼ ﻭ
ﭼﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ
ﭼﻪ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﻏﺮﻭﺑﯽ ، ﭼﻪ ﭼﻮﺑﯽ ﻋﺠﺐ ﺍﻭج ﻭ ﻓﺮﻭﺩﯼ ﻭ ﮐﺒﻮﺩﯼ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﭼﻪ ﮐﻨﺪ ﺯﯾﻨﺐ
ﮐﺒﺮﯼ......!
سيد حميد رضا برقعي
Sent from my iPhone
--
ٍ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
--
saman homan
شما به این دلیل این پیام را دریافت کردهاید که در گروه Google Groups "تفريح و سرگرمي" مشترک شدهاید.
برای لغو اشتراک در این گروه و قطع دریافت ایمیل از آن، ایمیلی به taf_sar و unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
برای گزینههای بیشتر، از https://groups.google.com/groups/opt_out دیدن کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر