Sent from my iPhone
> On 10 Feb 2015, at 08:42, Hossin Movahedzadeh <h.movahedzadeh@gmail.com> wrote:
>
> ممنون مطلب تحقیقی خوبی بود.
> در مورد آزاد شدن پولهای بلوکه شده ایران یه پیامک طنز آمده بود که میگفت
> این پولها را آزاد نکنید بذارید هموجا باشه چون لا اقل میدونیم که جاش
> امن است خخخ
> اما بنظر من یک تحول عمده و اساسی که باید در اقتصاد ایران ایجاد بشه
> تعیین تکلیف شدن نهادهای پرقدرت اما کم جوابگو تحت نظر رهبر و بیتش
> هستند.
> هیچ دولتی نمیتواند از اینها حسابکشی کند.
> اخیرا هم که حتما شنیدید که در مجلس تصویب شده بود که این نهادها هم باید
> مالیات پرداخت کنند اما شورای نگهبان ایراد گرفت که آقا اینها مال رهبر
> هستند شما حق ندارید برای رهبر و نهادهایش تعیین تکلیف کنید شما که باشید
> و کی هستید که بگویید این نهادها باید مالیات بدهند.
> و بعد آمدند و قانون را دوباره اصلاح کردند که چنان چه حضرت آقا عشقشان
> کشید و اجازه دادند اون وقت این نهادها مالیات بدهند.
> اما حالا بروید سراغ این شرکتهای کوچولو و کمدرآمد و مغازه های مردم
> ببینید چه مبالغی برایشان تعیین شده که باید پرداخت کنند
> یکی از این شرکتها را من میشناسم که دو معلول تشکیل داده اند و یک واسطهی
> هستند بین مثلا شمایی که اتوبوس دربست میخواهید و راننده و از این
> واسطهگری مبلغ ناچیزی را میگیرند اون وقت حالا برای یک سالشان ۸میلیون
> مالیات تعیین شده یعنی ماهیانه تقریبا ۷۰۰ هزار تومان.
> روحانی اگر میخواهد واقعا به وعده هایش عمل کند باید قاطع باشد نامهی به
> رهبر بنویسد و صراحتا بگوید که آقا من این وعده ها را به ملت داده ام یا
> میگذاری عملیش کنم یا تو رو بخیر منو بسلامت. اینکه هردفعه بیاد و در
> لفافه حرفی بزنه و بعدم رهبر بیاد و بگه که مواظب حرف زدنتون باشید که
> نشد کار.
> مثلا حتما دیدید که گاه رهبر با تمسخر از مذاکرات هستهی یاد میکند و
> میگوید که مذاکره کنند تا هروقت دلشان میخواهد مذاکره کنند ولی..... و
> بعد هم حضار میخندند. یعنی اینکه بذارید سر دولت گرم باشه هی مذاکره کند
> این منم که باید بگم چی خوبه چی بشه و چی نشه.
> خب روحانی باید بدونه که دیگه وقت موس موس کردن و یکی بمیخ زدن و یکی
> بنعل گذشته اگه راست میگه باید صاف و شفاف و قاطع برخورد کنه.
>
>> On 2/10/15, Mohammad <m.behkam@gmail.com> wrote:
>> دولت روحانی توان جبران کاهش درآمدهای نفتی را دارد؟
>> علی حاجی قاسمی
>> مدیر دپارتمان علوم سیاسی و سیاستگذاری اجتماعی دانشگاه سودرتورن سوئد
>> 8 فوریه 2015 - 19 بهمن 1393
>> 4اظهارنظر
>> به اشتراک گذاری
>>
>> پس از یک دوره چند ساله از اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه ایران که اخیرا با
>> کاهش شدید قیمت نفت در بازار جهانی همراه شده، اینک رویکرد دولت روحانی در
>> تعیین سیاست‌های اقتصادی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است.
>> آیا این دولت توان اتخاذ سیاست‌های مدبرانه برای تامین کسری بودجه ناشی از کاهش
>> درآمدهای نفتی و نیز ایجاد منابع لازم برای سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی را
>> خواهد داشت؟
>> این امر بویژه از این جهت حائز اهمیت است که بسیاری امکان افزایش درآمدهای نفتی
>> را در کوتاه مدت ضعیف می‌دانند و با اشاره به دشواری‌هایی که در برابر رفع
>> تحریم‌ها، به دلیل کشدار شدن روند مذاکرات هسته‌ای وجود دارد، نسبت به امکان
>> دسترسی فوری ایران به منابع ارزی و درآمدهای نفتی ناامید هستند.
>> عملکرد دولت طی ماه‌های اخیر نشانه‌هایی از وجود اراده‌ای عقلانی در تغییر
>> سیاست‌های اقتصادی را بارز ساخته است. در این نوشته نخست به مهمترین جنبه‌های
>> این رویکرد که از نظر راهبردی حائز اهمیت هستند پرداخته می‌شود و سپس به موارد
>> مهم دیگر که بازیگران عرصه سیاست در ایران، بویژه دولت روحانی، نباید از نظر
>> دور داشته باشند اشاره خواهد شد.
>> پشتکار در به انجام رساندن مذاکرات هسته‌ای مهمترین جنبه سیاست‌های دولت است که
>> نشان می‌دهد رفع سریع و همه‌جانبه تحریم‌ها را پیش‌شرط هرگونه پیشرفت اقتصادی
>> می‌داند. این رویکرد پایه اصلی امیدواری‌ها به تغییر جهت‌گیری‌های در سیاست
>> ایران است. با وجود فشارها و محدودیت‌هایی که از سوی مخالفان پیشرفت مذاکرات
>> چه منتقدین داخلی و یا محافل بین المللی (بویژه اسرائیل) صورت می‌گیرد تیم
>> مذاکره کننده تاکنون برخوردار از حمایت و پشتیبانی رهبر و رئیس دولت به کار خود
>> ادامه داده است.
>> مهار تورم دومین اقدام تعیین کننده است که نشان می‌دهد دولت در ایجاد زمینه‌های
>> اقتصادی لازم برای رشد اقتصادی کشور موفق بوده است. از زمان روی کار آمدن دولت
>> جدید منحنی رشد اقتصادی روندی صعودی داشته و باوجود تحریم‌ها و تهدیدها کلیه
>> شاخصه‌های اقتصادی فرایندی مثبت داشته‌اند.
>> جایگزینی تدریجی مالیات به جای درآمدهای نفتی به عنوان منبع اصلی تامین بودجه
>> سومین اقدام امیدوارکننده دولت بوده است. این رویکرد همچنین نشاندهنده عزم دولت
>> در پاسخگو و مسئولیت‌پذیر کردن نهادها و بنیادهایی است که تاکنون خود را از
>> پرداخت مالیات معاف کرده بودند. این اقدام ضمن آنکه درآمدهای مالیاتی را به طرز
>> چشمگیری افزایش می‌دهد همچنین اعتماد عمومی را به رفتار یکسان و عادلانه دولت
>> با همگان، از جمله با نهادها و بنیادهای نیمه‌رسمی بالا خواهد برد.
>> البته ورای اینها، پرداخت مالیات توسط این نهادها موجب می‌شود تا هزینه‌های
>> تمام شده کالاها و خدماتی که این نهادهای تولید می کنند واقعی شود و از این
>> طریق بازدهی و کارآمدی آنها بالاتر رود.
>> رفتار سنجیده در موضوع یارانه‌ها، چهارمین مورد مثبت در عمکرد دولت روحانی بوده
>> است. باوجود تشدید تحریم‌ها و کاهش درآمدها، دولت از اتخاذ سیاست شتابزده، مثلا
>> در حذف یارانه‌ها، اجتناب کرد و مانع از آن شد تا نارضایتی عمومی نسبت به دولت
>> دامن زده شود. هرچند مشکل یارانه‌ها دست و پای دولت را بسته و اجرای بسیاری از
>> برنامه‌های توسعه و سازندگی را غیرممکن ساخته اما دولت در اجرای تعهدات دولت
>> قبلی، برغم آنکه با انگیزه‌های پوپولیستی صورت گرفته بود، کوتاهی نکرده است.
>> باوجود جهت‌گیری معقول دولت در این موارد، کاستی‌های مهمی نیز در کار آن وجود
>> دارد که می تواند روند سازنده‌ای را که در عرصه اقتصادی در پیش گرفته شده، دچار
>> اختلال و یا حتی شکست بکند. برخی از آنها به رویکردهای سیاسی مربوط می شوند و
>> برخی دیگر به سیاست های اقتصادی دولت مربوط می شوند.
>> کم توجهی به ضرورت ایجاد ائتلاف نیرومند که حامی برنامه‌های اقتصادی آن باشد
>> مهمترین کاستی دولت بوده است. دولت روحانی در ایجاد ائتلاف فراجناحی که پشتیبان
>> برنامه‌های اقتصادی‌اش باشد تلاش لازم را به عمل نیاورده و صرفا به حمایت
>> اعتدالگرایان و بخش‌هایی از اصلاح‌طلبان اتکاء کرده و اعتبار برنامه‌های
>> اقتصادی خود را در پشتوانه کارشناسی آنها می‌داند.
>> این رویکرد شاید در دموکراسی‌های پایدار رویه‌ای معقول و غالبا موفق باشد زیرا
>> برخورداری هر برنامه سیاسی و اقتصادی از حمایت اکثریت نسبی در نهادهای
>> قانونگذار قابلیت اجرایی آن را تضمین میکند اما در نظام‌هایی که نهادهای
>> قدرتمند رسمی و نیمه‌رسمی نقش تعیین‌کننده‌ای در سیاستگذاری‌ها دارند و به
>> راحتی می‌توانند روندهای ناخوشایند را دچار اختلال و توقف کنند اتکاء صرف به
>> آرایی که در انتخابات بدست آمده و یا برخورداری از حمایت برخی گروه‌بندی‌های
>> سیاسی در قدرت کافی نیست.
>> در موضوع پاسخگو کردن نهادهای نیمه‌رسمی و ملزم کردن آنها به شفافیت در
>> فعالیت‌های اقتصادی و پرداخت مالیات، این رویکرد بدون انجام گفتمان و توافقی
>> همه‌جانبه با آنها، به دشواری تحقق خواهد پذیرفت. توافقی که در برابر تعهد آنها
>> در برابر قوانین و مقررات منفعتی را نیز نصیب آنها کند.
>>
>> به عنوان مثال، چنانچه این نهادهای نیمه‌رسمی دریابند که خارج شدن آنها از
>> حوزه‌های خاکستری اقتصاد و پذیرش قانونمندی و شفافیت موجب مشروعیت داده شدن به
>> حضور اقتصادی آنها و در نتیجه پایداری آنها در روندهای اقتصادی می‌شود – که این
>> امر در روندی طولانی ثبات و امنیت آنها را تضمین میکند – آنگاه از مقاومت آنها
>> در برابر دولت و روند اصلاح کاسته می‌شود و بخش‌های مهمی از آنها ممکن است دست
>> از قانون‌گریزی بردارند.
>> فقدان گفتمان فعال با مخالفان و منتقدان امری است که در رفتار دولت در مورد
>> مذاکرات هسته‌ای نیز مشاهده می‌شود. آنچه دولت تاکنون نشان داده اراده قوی در
>> پیشبرد مذاکرات است بدون آنکه در جهت تغییر رویکرد و رفتار منتقدان این مذاکرات
>> تلاشی راهبردی صورت داده باشد. تصورات و استدلال‌هایی که بخصوص دولت قبلی در
>> مورد حیاتی و حیثیتی بودن برنامه هسته‌ای ارائه می‌داد آنقدرها هم که تصور
>> می‌شد جدی و پایدار نبودند.
>> اکنون نیز نباید مخالفت‌هایی را که بطور کلیشه‌ای نسبت به مذاکرات هسته‌ای
>> ابراز می‌شوند جدی گرفت بلکه باید این واقعیت را در نظر داشت که بخش بزرگی از
>> پایگاه اجتماعی نهادهای نیمه‌رسمی از این عقلانیت برخوردار هستند که منافع عظیم
>> اقتصادی خود را به خاطر تدوام برنامه هسته‌ای به مخاطره نیندازند. برنامه
>> هسته‌ای قرار بوده و هست که تضمینی برای امنیت این نهادها باشد نه عاملی که
>> موجودیت آنها را تهدید کند.
>> همانطور که تشدید تحریم‌ها در تغییر افکار عمومی ایران نسبت به موضوع هسته‌ای و
>> کم‌رنگ شدن شعار "حق مسلم" نقش داشت به همین سان بر ذهنیت لایه‌های اجتماعی
>> نزدیک به نهادهای قدرت نیز تاثیرگذار بوده است.
>> تنش‌زدایی در رابطه با کشورهای نفت‌خیز، بویژه عربستان سعودی، اقدامی است که به
>> موازات حل بحران هسته‌ای نقش راهبردی برای موفقیت اقتصاد ایران دارد. هرچند
>> حرکت در جهت کاهش وابستگی اقتصاد ایران به درآمد نفت اقدامی مغتنم است اما این
>> واقعیت را نمی‌شود از نظر دور داشت که فروش حامل‌های انرژی همچنان بخش اصلی
>> درآمد ایران را تشکیل می دهند و در نتیجه افزایش بهای نفت از طریق جلب نظر
>> همسایگان جنوبی برای اقتصاد ایران حیاتی است.
>> ایجاد شرایط برای پیشرفت بخش خصوصی مستقل بی شک مهمترین اقدام صرفا اقتصادی است
>> که جامعه ایران به آن نیاز دارد. مهمترین نارسایی در برنامه‌های اقتصادی دولت
>> عدم صراحت و شفافیت در ارائه برنامه‌هایی است که شرایط را برای توسعه بخش خصوصی
>> ایران فراهم کند. بسیاری از شرکتهای خصوصی در هشت سال اقتدار دولت قبلی به شدت
>> ضعیف و در مواردی بطور سیستماتیک از دور خارج شدند.
>> اکنون باید برهمگان روشن شده باشد که کاهش میزان اشتغال در اقتصاد ایران عمدتا
>> ناشی از تضعیف بخش خصوصی کشور است و واگذاری پروژه‌های دولتی به نهادهای
>> نیمه‌رسمی مهمترین مانع در شکوفایی اقتصاد ایران بوده است.
>> با شکست سیاستی که می‌خواست با حمایت گسترده در تاسیس و توسعه بنگاه‌های
>> زودبازده شرایط را برای گسترش یک بخش مصنوعی و دولت‌ساخته شبه‌خصوصی که نزدیک
>> به نهادهای قدرت باشد ایجاد کند، روشن شده است که در خصلت یک بخش خصوصی موفق،
>> استقلال کامل آن از نهادهای قدرت نهفته است. چنانچه دولت توسعه و پیشرفت این
>> بخش را هدف قرار داده باشد تنها راه موفقیت آن از میان برداشتن محدودیت‌های
>> قانونی و فشارهایی است که از سوی نهادهای نیمه‌رسمی قدرت نسبت به آن اعمال
>> می‌شود.
>> مشکل رکود اقتصادی و بیکاری ناشی از آن با ایجاد شرایط مناسب برای رشد بخش
>> خصوصی که موتور اصلی توسعه است میسر می‌شود. دولت می تواند با دادن انگیزه و
>> ایجاد تسهیلات و تزریق امکانات مالی از طریق سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، البته
>> در صورت دسترسی به دارایی های بلوکه شده ایران، شرایط را برای توسعه اقتصادی
>> فراهم کند اما بار توسعه دینامیک بر عهده ابتکارهایی خواهد بود که توسط
>> شهروندان و شرکتهای خصوصی آنها به پیش برده خواهند شد.
>> در کوتاه مدت دولت روحانی با دو چالش عمده مواجه است:
>> یکم؛ بازیگران سیاسی و نهادهای نیمه‌رسمی را در رفع موانعی که آرامش را از فضای
>> سرمایه‌گذاری و کسب و کار در کشور گرفته‌اند با خود همراه کند.
>> دوم؛ امکان دستیابی دولت به سرمایه‌های بلوکه شده کشور را فراهم کند تا زمینه
>> برای شروع سرمایه‌گذاری‌های بزرگ و پیشرفت اقتصادی مهیا شود.
>> بدون انجام این اقدامات، اقتصاد مقاومتی، در خوانش رادیکال آن، در توزیع
>> فقیرانه امکانات محدود در جامعه خلاصه خواهد شد که این رویکرد در منطقه ناآرام
>> خاورمیانه پیامدی جز ایجاد زمینه نارضایتی و دامن زدن به اعتراضات را در پی
>> نخواهد داشت و خود به بزرگترین تهدید علیه ثبات و امنیت کشور تبدیل خواهد شد.
>>
>> --
>> به سایت تفریح و سرگرمی هم سری بزنید
>> http://www.tafrihvsargarmi.ir
>> ---
>> شما به این دلیل این پیام را دریافت کرده‌اید که در گروه Google Groups "تفريح
>> و سرگرمي" مشترک شده‌اید.
>> برای لغو اشتراک از این گروه و قطع دریافت ایمیل‌های آن، ایمیلی به
>> taf_sar+unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
>> از این گروه در http://groups.google.com/group/taf_sar دیدن کنید.
>> برای گزینه‌های بیشتر، از https://groups.google.com/d/optout دیدن کنید.
>>
>
> --
> به سایت تفریح و سرگرمی هم سری بزنید
> http://www.tafrihvsargarmi.ir
> ---
> شما به این دلیل این پیام را دریافت کرده‌اید که در گروه Google Groups "تفريح و سرگرمي" مشترک شده‌اید.
> برای لغو اشتراک از این گروه و قطع دریافت ایمیل‌های آن، ایمیلی به taf_sar+unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
> از این گروه در http://groups.google.com/group/taf_sar دیدن کنید.
> برای گزینه‌های بیشتر، از https://groups.google.com/d/optout دیدن کنید.
--
به سایت تفریح و سرگرمی هم سری بزنید
http://www.tafrihvsargarmi.ir
---
شما به این دلیل این پیام را دریافت کرده‌اید که در گروه Google Groups "تفريح و سرگرمي" مشترک شده‌اید.
برای لغو اشتراک از این گروه و قطع دریافت ایمیل‌های آن، ایمیلی به taf_sar+unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
از این گروه در http://groups.google.com/group/taf_sar دیدن کنید.
برای گزینه‌های بیشتر، از https://groups.google.com/d/optout دیدن کنید.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر