| سرود نه
                               دلت را بر دار می کشند                                                      تا مگر                                             ارزش عشق را                           انکار کرده باشند                                 در آستانه ی خونین بامداد                                                      آفتاب                       _ در گردش هذیانی خود_                    از رازی جنون آمیز                می گذرد                                               ....و شب                                      خسته وعبوس         در بستر وهمناک خود می غلتد                                 دلت را بر دار می کشند                            و ضربان عشق را                 بر گستره ی خونبار سحر مصلوب می کنند                                     آفتاب ,از مدار جنون                        فریاد می کشد                                                  و شب                           از ارتفاع سکوت                  فرو می افتد                               دلت را بر دار می کشند                           وعطش بی بدیل حیات را                              بر نظم خوفناک مرگ                 می درند                                               آفتاب                            در حنجره ی آسمان              ضجّه می زند                                             و شب                                _ تنها وبی پناه_                   از کوچه های شهر می گذرد     محمد علی - م | 
   		 	   		  
Hotmail: Powerful Free email with security by Microsoft. 
Get it now.
 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر