۱۳۸۹ اردیبهشت ۸, چهارشنبه

در ساعت سکوت مقدس


 
                          تلخ
 
                                     زیستن را یک عمر
                                      قندیل وار
                    بر سر بام آویختم
                                                و حیات حقارت خود را
                                   به التماس کوچه ها سپردم
                                                         با این همه امّا
                                                 عشق را
                                     حرمت نهاده ام
                                                         با این همه امّا
                                              نیشخند مرگ را
                            به تماشا نشسته ام
                                                               
                                                                     2
                                            لرزان در کشاکش باد
                                                     - زیستن را -
                                      فریاد می زنم
                         چون کور سوی چراغی بر بام
                                           وحیات حقارت خود را
                                    در التماس کوچه ی تاریک
                               تکرار می کنم
                                          چون آبگیر خسته ای
                        در خویش خفته ام
                                                  وعطش آفتاب
                       از اندام آبی من می گذرد
                                                در خلسه ای مدام
                                 تبخیر می شوم
                                                       با این همه
                              مرز مقدّس عشق را
                      حرمت نهاده ام
                                                   با این همه امّا
                                  نیشخند مرگ را
                              به تماشا نشسته ام
 
          محمد علی - م





Hotmail: Powerful Free email with security by Microsoft. Get it now.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر