بیت المال صرف سفر كدام نورچشمیها به گوانگ ژو شد؟ با این ولخرجیها، به طور متوسط هر مدال طلا از تدارك ورزشكاران تا اعزام و بازگشت تیمها، برای مردم ایران چند صد میلیون تومان هزینه داشته است؟ اگر قرار باشد، هزینه های میلیاردی را در 20 مدال طلا و 39 مدال نقره و برنز تقسیم نماییم، چه رقمی به دست می آید؟ هر مدال 100 میلیون تومان؟ 200 میلیون تومان؟ 300 میلیارد تومان؟ بیشتر؟! كسری از كاروان ورزشی ایران در بازیهای آسیایی گوانگ ژو دوستانی بودند كه حضورشان در این رقابتها آن قدر ها هم ضرورتی نداشت و یا برای حضورشان ضرورت تعریف شده بود(!) تا همه دور هم جمع باشند. اما این گروه كه برخی نامشان تاكنون اعلام نشده و دسته ای دیگر نیز از كنار نامشان عبور شده، چه كسانی هستند و آیا لازم بود این اشخاص راهی این رویداد شوند و آیا در درخشش ایران اثرگذار بوده اند؟ آیا هزینه حضور این اشخاص به اضافه هزینه های میلیاردی اعزام سایر دوستان و همچنین سایر بودجه های تداركاتی، بازخورد مناسبی داشته و با منطق "اصلاح الگوی مصرف" مقرون به صرفه بوده است؟ به گزارش سرویس ورزشی آینده؛ كاروان ورزشی ایران در بازیهای آسیایی گوانگ ژو، كمتر از چهارصد ورزشكار به همراه داشت و چندده مربی، داور و سرپرست نیز این ورزشكاران را همراهی میكنند. اما نفرات اعزامی ایران حدود 500 نفر اعلام شدند تا این ابهام به وجود آید كه ده ها نفری كه نامشان اعلام نشده، چه كسانی هستند و چه ماموریتی در كاروان اعزامی داشته اند؟ برای پیگیری این مسئله تلاشهای فراوانی صورت پذیرفت، اما با توجه به محذورات خبرنگاران اعزامی، امكان كسب جزئیات كامل این اتفاق حاصل نشد. با این حال هویت برخی از عزیزان كه با هزینه بیت المال و یا در پوشش نمایندگان ایران راهی این رویداد شده بودند، با همراهی برخی خبرنگاران متعهد مشخص شد. آینده مروری دارد بر برخی اشخاصی كه عدم حضورشان در بازیهای آسیایی، كاروان ایران را با مشكلی همراه نمیساخت. اما این عده نیز اعزام شدند تا جمع حاضران، جمع باشد. آقا پولداره پشت سر مهندس و دكتر! عمادالدین احمدیان، شخصی كه پشت مهندس علی آبادی و دكتر سعیدلو ایستاده را شاید نشناسید. او كه همچون دهقان قهقه كنان، شاهد موفقیتی است كه به مدد غیرت ورزشكاران ایرانی به دست آمده است، در برنامه 90 معرفی شد. احمدیان همان مشاور مشهور كمیته ملی المپیك در تیم فوتبال امید است كه پیش بینی كرد این تیم با پیروانی نتیجه نمی گیرد. او تخصص ورزشی ندارد و به قول خودش پولدار است و سابقه ورزشی اش خلاصه میشود در همراهی حسین رضازاده و سكه هایی كه بسته بسته به این قهرمان داده بود. از این تیپ اشخاص كم اعزام نشدند، البته برخی از این تیپ برادران سرمایه دار در تصاویر ثبت نشدند و یا خبرنگاران نتوانستند آنان را شناسایی كنند. احمدیان هرچند سابقه ورزشی نداشت، اما پول كه داشت! مردی كه كت و شلوار 2 تا 6 میلیون تومانی و پیراهن 600 هزار تومانی میپوشد و لكسوس و بی ام دبلیو 740 زیرپایش است، چگونه میتوان جلویش را گرفت كه راهی چین نشود و در VIP كه محل حضور مسئولان ارشد هر كشور است، ننشیند؟ 
نمایندگان مجلس مثل نمایندگان سازمان بازرسی حسابی نظارت كردند در كنار احمدیان در تصویر فوق، علیرضا دهقانی نماینده ایذه و باغملك مشاهده میشود. اما از مجلس تنها دهقان راهی این بازیها نشد و همان گونه كه آینده پیش از آغاز بازیها خبر داده بود، حسن ملك محمدی نماینده مردم دامغان كه در تصویر ذیل كنار سعیدلو در حال بازدید از دهكده بازیهاست، نیز حضور داشت. البته همانگونه كه پیش بینی شده بود، همین دو نفر نیز از مجلس رضایت به این سفر ندادند و دوستان دیگری نیز به همراه دكتر راهی چین شدند. 
اصغر یوسف نژاد نماینده ساری یكی از همین نمایندگان بود كه در كنار سعیدلو در VIP نشسته بود و بر این مسابقات نظارت میكرد. البته مشخص نیست این نمایندگان با حضور در این بازیها بر كدام بخش نظارت میكردند؟ آیا این عزیزان به جز دهقان كه سابقه مجری گری ورزش دارد، از جزئیات حوزه ورزش شناخت دارند و یا به این سفر دو هفته ای آمده بودند كه شناخت پیدا كنند؟! آیا در این ایام كه بحث بررسی برنامه پنجم توسعه كشور در مجلس مطرح است، حضور این عده كه تنها چهره برخی از ایشان صید دوربینها شد، در مجلس كارآمدی بیشتری نداشت؟ 
البته علاوه بر ایشان، سازمان بازرسی نیز نمایندگانی فرستاد تا نظارت كامل شود و مشكلی بعد از این بازیها بابت نوع هزینه كرد و بودجه میلیاردی تیم اعزامی به این بازیها پیش نیاید . باقری كمار علیا مدیركل فرهنگی و فراهانی رییس كارگروه تربیت بدنی سازمان بازرسی كل كشور برای بررسی و نظارت بر عملكرد كاروان ایران در شانزدهمین دوره بازی های آسیایی به گوانگژو سفر كردند و انشاءالله شاهد گزارشها و پیگیریشان خواهیم بود. به این دوستان بازرسی، شریفی رئیس كمیته انضباطی فدراسیون فوتبال را هم اضافه كنید كه او هم یك جور بازرس است دیگر! شریفی چون آدم شریفی است، با صداقت اعتراف كرده كه برای تماشای بازیها به چین رفته است!
از مشاوران تا محافظان مهندس علی آبادی و دكتر سعیدلو شاید برخیها اطرافیان تیم پینگ پنگ ایران را نشناسند اما برای اینكه مشخص شود، همراه هر كاروان چه اشخاص مهمی حضور داشتند، به حضور مرتضی حسین زاده ضرابی مدیر سابق روابط عمومی و بین الملل باشگاه پرسپولیس اشاره میشود كه مشخص نیست بعد از آن دقیقاً چه پستی داشته و آیا به جز مشاوره، امور دیگری را به رئیس كمیته ملی المپیك ارائه میدهد كه راهی این بازیها شده است؟ 
البته علاوه بر ضرابی، محمد هادی منصوری مشاور دیگر رئیس كمیته ملی المپیك كه سابقه ورزشی اش، روابط عمومی بازیهای برگزار نشده كشورهای اسلامی است نیز در جایگاه ویژه حضور داشت تا دست كم یك هدف اعزام این عزیزان و ماموریتشان در طول بازیهای آسیایی 2010 مشخص شود: تماشای مسابقات! سمت راستی ضرابی در تصویر فوق را از قلم انداخته بودیم كه باید یادآوری كنیم جناب شریف زاده هستند كه در درگیری میان حراست كمیته المپیك و سازمان تربیت بدنی، خیلی نامشان در رسانه ها پیچید و لابد به عنوان نماینده شركت سرمایه گذاری كمیته ملی المپیك آمده اند كه ببینند در كجاها میتوانیم سرمایه گذاری كنیم. سمت چپی نیز آقای شهبازی مدیرمسئول روزنامه گل بود كه مشخص نیست چرا به جای خبرنگارشان، ایشان راهی گوانگ ژو شده اند! 
البته علاوه بر این مشاوران، با وجود آنكه چینی ها امكان قرار دادن محافظ در اختیار مقامات ایرانی را داشتند و سعیدلو نیز تعداد كثیری محافظ چینی داشت، هر دو محافظانی نیز از تهران با خود بردند تا احیاناً اگر كسی خواست سوءقصدی به جان ایشان بكند، نتواند. هرچند در تاریخ ورزش ایران سابقه ندارد كه كسی به رئیس سازمان تربیت بدنی چپ نگاه كند، چه رسد به سوء قصد. مدیركل حراست در صف نخست كاروان مردان ایران هنگام رژه! اما از این جالب تر، حضور مدیركل حراست سازمان تربیت بدنی در اینجا، آنجا و تقریباً همه جا بود. علی تاجیك كه با علی سعیدلو به سازمان ورزش آمده بود، از احتزاز پرچم ایران كه تصویرش در زیر تقدیم میشود تا VIP مسابقات كه در تصویر وفق مشخص شده، حضور داشت و میدان را یك لحظه خالی نكرد ، هرچند در هنگام بازیها تمام كاروان ایران توسط چینی ها حفاظت میشدند، البته مدیركل حراست سعیدلو دو هفته در چین روی صندلی جایگاه ویژه مسابقات را هم تماشا كرد.  
البته ای كاش وی تنها در همان جایگاه ویژه، كنار مشاوران علی آبادی می نشست و از صف نخست مردان ایران در زمان رژه كاروان كشورمان در افتتاحیه بازیها سر در نمی آورد! اما به هر حال چنین نشد و در اتفاقی نادر، مدیركل حراست سازمان ورزش در صف نخست رژه حضور یافت. در هر صورت، اگر مدیركل حراست در این چند مراسم نیز حضور نداشت، حق ماموریتی به او تعلق نمیگرفت. البته باید دید با این شرایط حق ماموریتی به وی و همكارانش در گوانگ ژو تعلق خواهد گرفت؟! از رئیس دفتر سعیدلو تا مدیركل سابق و مدیرمسئول فعلی چه كسی مهندس سراجی را نمیشناسد؟ به جز دوستانش، گروهی از اهالی كاراته و برخی از مدیران و مربیان ورزشی ، تقریباً كمتر كسی میشود كه وی را بشناسد. اما به هر حال او الان رئیس دفتر سعیدلو است و همین كافی است تا راهی گوانگ ژو شود. اگر امثال او در بازیهای آسیایی مدال طلای جاسم ویشگاهی را ندهند، كدام پیشكسوت چنین كاری را بكند؟! او چهره مهمی است و الا به همین سادگی نمیتوانست مدالی را اهدا كند كه تنها مدیران ارشد ورزش ایران و برخی پیشكسوتان، اهداء كرده بودند. 
در انتخاب خبرنگاران اعزامی به بازیها نیز به دقت عمل شد و مثلاً در جمع خبرنگاران امثال برادر ارجمند محمد آخوندی مدیركل سابق روابط عمومی و امور بین الملل سازمان ورزش كه معروف حضور هستند، كم نبودند. محمد آخوندی به عنوان نماینده وطن امروز راهی این بازیها شده بود و در این رسانه مسئولیتش مدیرمسئول است. تصویر آخوندی را در كنار سراجی رئیس دفتر سعیدلو در مركز خبری بازیها مشاهده میكنید. 
اگر قدمی نبود، چه كسی ارزشیابی میكرد؟! در كنار تمامی این اشخاص، یك تیپ اشخاص دیگر نیز وجود داشتند كه عدم حضورشان، مشكلی به وجود نمی آورد و وظایفی كه برایشان تعریف شده بود را میشد به دیگران سپرد و با عدم اعزام ایشان، هزینه كمتری از بیت المال صرف كرد. مهدی قدمی نایب رئیس علی آبادی در كمیته ملی المپیك، یكی از همین اشخاص بود كه اگر در نشست هیات اجرایی OCA نیز حضور نمی یافت، اتفاق خاصی نمی افتاد. 
ریاست كمیته نظارت و ارزشیابی كاروان اعزامی به بازیهای آسیایی نیز پستی بود كه میشد به بهرام افشارزاده دبیركل كمیته ملی المپیك سپرد و تهیه این گزارش كار چندان دشواری نبود. اما به هر حال نمیشد جای مهدی قدمی را وقتی كه محافظ و مشاور نیز به چین رفتهاند، در جایگاه ویژه بازیها خالی دید؛ مگر چند میلیون تومان میان هزینه چند ده میلیاردی تدارك و اعزام كاروان ایران در این بازیها، چه كسری میشود كه حالا به خاطرش نایب رئیس كمیته را اعزام نكرد؟! البته شاید این دوستان با هزینه شخصی راهی این بازیها شده اند و دو هفته در چین مانده اند كه در این صورت منتظر ارسال اسنادشان برای انتشار و رفع ابهام هستیم!
خوشبختانه با تلاشهای مدیران و ورزشكاران و كسب 59 مدال رنگارنگ كاروان ایران به رتبه چهارم بازیهای آسیایی دست یافت، اما باید پرسید با این ولخرجیها، به طور متوسط هر مدال طلا از تدارك ورزشكاران تا اعزام و بازگشت تیمها، برای مردم ایران چند صد میلیون تومان هزینه داشته است؟
اگر قرار باشد، هزینه های میلیاردی را در 20 مدال طلا و 39 مدال نقره و برنز تقسیم نماییم، چه رقمی به دست می آید؟ هر مدال 100 میلیون تومان؟ 200 میلیون تومان؟ 300 میلیون تومان؟ بیشتر؟! آیا بهتر نیست مسئولان محترم كه این روزها بر روی موفقیت ها مانور میدهند، متذكر شوند، مدال های نقره و برنز تیراندازی پس از چند میلیارد تومان هزینه سخت افزاری و نرم افزاری به دست آمد؟ یا چرا پرسیده نمیشود یك نقره و برنز جودو و یا ناكامی در رشته های تیمی برای كسب حتی یك قهرمانی تیمی چند صد میلیون تومان برای مردم ایران آب خورد؟ صورت حساب لطفاً! | 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر