۱۳۹۰ مرداد ۱۴, جمعه

زندگینامه - فریدون مشیری




 




 
 

 
 
فریدون مشیری
 
 
 
Fereydoon Moshiri.jpg
 
 
 
زندگي نامه ی فريدون مشيري
 
 
فريدون مشيري در سي‌ام شهريور ۱۳۰۵ در تهران به دنيا آمد. جد پدري‌اش بواسطه ماموريت اداري به همدان منتقل شده بود و از سرداران نادر شاه بود. پدرش ابراهيم مشيري افشار فرزند محمود در سال ۱۲۷۵ شمسي در همدان متولد شد و در ايام جواني به تهران آمد و از سال ۱۲۹۸ در وزارت پست مشغول خدمت گرديد. او نيز از علاقه‌مندان به شعر بود و در خانوده او هميشه زمزمه اشعار حافظ و سعدي و فردوسي به گوش  مي‌رسيد. مشيري سالهاي اول و دوم تحصيلات ابتدايي را در تهران بود و سپس به علت ماموريت اداري پدرش به مشهد رفت و بعد از چند سال دوباره به تهران بازگشت و سه سال اول دبيرستان را در دارالفنون گذراند و آنگاه به دبيرستان اديب رفت.
 
 
 
fmpcal12
 
 
به گفته خودش:

(( در سال ۱۳۲۰ كه ايران دچار آشفتگي‌هايي بود و نيروهاي متفقين از شمال و جنوب به كشور حمله كرده و در ايران بودند ما دوباره به تهران آمديم و من به ادامه تحصيل مشغول شدم. دبيرستان و بعد به دانشگاه رفتم. با اينكه در همه دوران كودكي‌ام به دليل اينكه شاهد وضع پدرم بودم و از استخدام در ادارات و زندگي كارمندي پرهيز داشتم ولي مشكلات خانوادگي و بيماري مادرم و مسائل ديگر سبب شد كه من در سن ۱۸ سالگي در وزارت پست و تلگراف مشغول به كار شوم و اين كار ۳۳ سال ادامه يافت. در همين زمينه شعري هم دارم با عنوان عمر ويران ))   ...

 
 
 
مادرش اعظم السلطنه ملقب به خورشيد، به شعر و ادبيات علاقه‌مند بوده و گاهي شعر مي گفته، و پدر مادرش، ميرزا جواد خان مؤتمن‌الممالك نيز شعر مي‌گفته و نجم تخلص مي‌كرده و ديوان شعري دارد كه چاپ نشده است
 
fmpcal16
 
 

مشيري همزمان با تحصيل در سال آخر دبيرستان، در اداره پست و تلگراف مشغول به كار شد، و در همان سال مادرش در سن ۳۹ سالگي درگذشت كه اثري عميق در او بر جا گذاشت. سپس در آموزشگاه فني وزارت پست مشغول تحصيل گرديد. روزها به كار مي‌پرداخت و شبها به تحصيل ادامه مي‌داد. از همان زمان به مطبوعات روي آورد و در روزنامه‌ها و مجلات كارهايي از قبيل خبرنگاري و نويسندگي را به عهده گرفت. بعدها در رشته ادبيات فارسي دانشگاه تهران به تحصيل ادامه داد. اما كار اداري از يك سو و كارهاي مطبوعاتي از سوي ديگر، در ادامه تحصيلش مشكلاتي ايجاد مي‌كرد .
اما مشيري كار در مطبوعات را رها نكرد. از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۱ مسئول صفحه شعر و ادب مجله روشنفكر بود. اين صفحات كه بعدها به نام هفت تار چنگ ناميده شد، به تمام زمينه‌هاي ادبي و فرهنگي از جمله نقد كتاب، فيلم، تئاتر، نقاشي و شعر مي‌پرداخت. بسياري از شاعران مشهور معاصر، اولين بار با چاپ شعرهايشان در اين صفحات معرفي شدند. مشيري در سال‌هاي پس از آن نيز تنظيم صفحه شعر و ادبي مجله سپيد و سياه ، و زن روز را بر عهده داشت .
فريدون مشيري در سال ۱۳۳۳ ازدواج كرد. همسر او اقبال اخوان دانشجوي رشته نقاشي دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران بود. او هم پس از ازدواج، تحصيل را ادامه نداد و به كار مشغول شد. فرزندان فريدون مشيري، بهار ( متولد ۱۳۳۴) و بابك (متولد ۱۳۳۸) هر دو در رشته معماري در دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران و دانشكده معماري دانشگاه ملي ايران تحصيل كرده‌اند
 
 
fmpcal15
 
مشيري سرودن شعر را از نوجواني و تقريباً از پانزده سالگي شروع كرد. سروده‌هاي نوجواني او تحت تاثير شاهنامه‌خواني‌هاي پدرش شكل گرفته كه از آن جمله، اين شعر مربوط به پانزده سالگي اوست :
چرا كشور ما شده زيردست
چرا رشته ملك از هم گسست
چرا هر كه آيد ز بيگانگان
پي قتل ايران ببندد ميان
چرا جان ايرانيان شد عزيز
چرا بر ندارد كسي تيغ تيز
برانيد دشمن ز ايران زمين
كه دنيا بود حلقه، ايران نگين
چو از خاتمي اين نگين كم شود
همه ديده‌ها پر ز شبنم شود
 
 
 
 
انگيزه سرودن اين شعر واقعه شهريور ۱۳۲۰ بوده است. اولين مجموعه شعرش با نام تشنه توفان در ۲۸ سالگي با مقدمه محمدحسين شهريار و علي دشتي به چاپ رسيد (نوروز سال ۱۳۳۴). خود او در باره اين مجموعه مي‌گويد:
(( چهارپاره‌هايي بود كه گاهي سه مصرع مساوي با يك قطعه كوتاه داشت، و هم وزن داشت، هم قافيه و هم معنا. آن زمان چندين نفر از جمله نادر نادرپور، هوشنگ ابتهاج (سايه)، سياوش كسرايي، اخوان ثالث و محمد زهري بودند كه به همين سبك شعر مي‌گفتند و همه از شاعران نامدار شدند، زيرا به شعر گذشته ما بي‌اعتنا نبودند. اخوان ثالث، نادرپور و من به شعر قديم احاطه كامل داشتيم، يعني آثار سعدي، حافظ، رودكي، فردوسي و … را خوانده بوديم، در مورد آنها بحث مي‌كرديم و بر آن تكيه مي‌كرديم))
 
 
 
fmpcal18
 
 
 
fmpcal19
 
 
 
 
 
مشيري توجه خاصي به موسيقي ايراني داشت و در پي‌ همين دلبستگي طي سالهاي ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ عضويت در شوراي موسيقي و شعر راديو را پذيرفت، و در كنار هوشنگ ابتهاج، سيمين بهبهاني و عماد خراساني سهمي بسزا در پيوند دادن شعر با موسيقي، و غني ساختن برنامه گلهاي تازه راديو ايران در آن سالها داشت. " علاقه‌ به موسيقي در مشيري به گونه‌اي بوده است كه هر بار سازي نواخته مي‌شده مايه آن را مي‌گفته، مايه‌شناسي‌اش را مي‌دانسته، بلكه مي‌گفته از چه رديفي است و چه گوشه‌اي، و آن گوشه را بسط مي‌داده و بارها شنيده شده كه تشخيص او در مورد برجسته‌ترين قطعات موسيقي ايران كاملاً درست و همراه با دقت تخصصي ويژه‌اي همراه بوده است. اين آشنايي از سالهاي خيلي دور از طريق خانواده مادري با موسيقي وتئاتر ايران مربوط بوده است. فضل‌الله بايگان دايي ايشان در تئاتر بازي مي‌كرد و منزل او در خيابان لاله‌زار (كوچه‌اي كه تماشاخانه تهران يا جامعه باربد در آن بود) قرار داشت و درآن سالهايي كه از مشهد به تهران مي‌آمدند هر شب موسيقي گوش مي‌كردند . مهرتاش، مؤسس جامعه باربد، و ابوالحسن صبا نيز با فضل‌الله بايگان دوست بودند و شبها به نواختن سه‌تار يا ويولون مي‌پرداختند، و مشيري كه در آن زمان ۱۵-۱۴ سال داشت مشتاقانه به شنيدن اين موسيقي دل مي‌داد."
 
fmpcal24
 
 
فريدون مشيري در سال ۱۳۷۷ به آلمان و امريكا سفر كرد، و مراسم شعرخواني او در شهرهاي كلن، ليمبورگ و فرانكفورت و همچنين در ۲۴ ايالت امريكا از جمله در دانشگاه‌هاي بركلي و نيوجرسي به طور بي‌سابقه‌اي مورد توجه دوستداران ادبيات ايران قرار گرفت. در سال ۱۳۷۸ طي سفري به سوئد در مراسم شعرخواني در چندين شهر از جمله استكهلم و مالمو و گوتبرگ شركت كرد.
 
 
fmpcal30
 
 
 
fmpcal31
 
 
fmpcal32
 
 
 
fmpcal38
 
 
 
 
 
سرانجام وي در بامداد سوم آبان ماه ۱۳۷۹ در سن ۷۴ سالگي و بر اثر بيماري، چشم از جهان فرو بست .
 
 
fmpcal27
 
سال شمار زندگي فريدون مشيري
 
۱۳۰۵:: تولد فريدون مشيري سي ام شهريور در تهران، خيابان عين الدوله
 (خيابان ايران)
۱۳۱۱:: شروع تحصيل در دبستان اديب ، پشت مسجد سپه سالار
۱۳۱۳:: حركت به مشهد و سكونت در آنجا و تحصيل در دبستان همت
۱۳۱۹:: ادامه تحصيل در دبيرستان شاهرضا در مشهد
۱۳۲۰:: بازگشت به تهران و ادامه تحصيل در دبيرستان اديب و دارالفنون
۱۳۲۳:: چاپ شعر  فرداي ما  در روزنامه ايران ما
۱۳۲۴:: درگذشت مادر در ۲۸ خرداد در ۳۹ سالگي
        ادامه تحصيل در آموزشگاه فني وزارت پست و تلگراف و تلفن( بعدها دانشكده مخابرات)
۱۳۲۷:: انتقال به اداره تلگراف تجريش با سمت تلگرافچي مورس
۱۳۲۸:: خبرنگار روزنامه شاهد جبهه ملي درمجلس شوراي ملي و آغاز فعاليت هاي مطبوعاتي
۱۳۳۳:: ازدواج با اقبال اخوان دانشجوي رشته نقاشي دانشگاه تهران
         آغاز همكاري با مجله روشنفكر به مدت۱۸ سال
۱۳۳۴:: انتشار كتاب تشنه طوفان در نوروز
       تولد دخترم بهار در آبان ماه
۱۳۳۵:: انتشار كتاب  گناه دريا
۱۳۳۶:: انتشار چاپ دوم تشنه طوفان با افزوده هايي به نام  نايافته
۱۳۳۸:: تولد پسرم بابك در اسفند ماه
        دريافت نشان پيام از وزارت پست وتلگراف و تلفن
۱۳۳۹:: اول ارديبهشت انتشار شعر كوچه
۱۳۴۰:: انتشار كتاب  ابر
         همكاري دائمي با مجله سخن به مديريت شادروان دكتر خانلري
۱۳۴۱:: قبول عضويت شوراي نويسندگان راديو ايران
۱۳۴۴:: دريافت ديپلم ششم ادبي و راه يافتن به دانشگاه تهران
۱۳۴۵:: انتشار كتاب  يكسو نگريستن ماجراهاي شيخ ابوسعيد ابوالخير
۱۳۴۶ انتشار چاپ دوم كتاب " ابر" با افزوده هايي به نام  ابر و كوچه انتشار كتاب بهار را باوركن  ::  
           ۱۳۴۷::شعر خواني در شهر كرمان
۱۳۴۸:: انتشار كتاب پرواز با خورشيد
۱۳۴۹:: انتشار كتاب برگزيده اشعاردر قطع جيبي
۱۳۵۰:: همكاري با شوراي موسيقي راديو ايران ، واحد توليد
         سخنراني در رضاييه ، شيراز و مدرسه عالي دماوند
        مديركل روابط عمومي شركت مخابرات
۱۳۵۲:: مسافرت به اروپا ، بازديد از شهرهاي هامبورگ ، پاريس
۱۳۵۳:: شركت در سمينار شاهنامه فردوسي
۱۳۵۴:: مسافرت به لندن براي بازديد از نمايشگاه هنر اسلامي ،
         مشاور مطبوعاتي مدير عامل شركت مخابرات ايران
۱۳۵۶:: انتشار كتاب  از خاموشي 
        مسافرت به هندوستان، سخنراني دركشمير براي استادان زبان فارسي در سراسر هند
۱۳۵۷:: دريافت حكم بازنشستگي پس از ۳۳ سال خدمت اداري در فروردين ماه
        :: استخدام در شركت عمران و نوسازي تهران تا بهمن ماه
۱۳۶۰:: درگذشت پدر
۱۳۶۴:: انتشار كتاب  گزينه اشعار
( ريشه در خاك )
۱۳۶۵:: انتشار كتاب  مرواريد مهر
۱۳۶۷:: انتشار كتاب  آه ، باران
۱۳۷۱:: انتشار كتاب  از ديار آشتي
۱۳۷۲:: انتشار كتاب  با پنج سخن سرا
۱۳۷۵:: انتشار كتاب  لحظه ها واحساس شب شعر در آلمان در شهريور ماه
۱۳۷۷:: انتشار مجموعه  يك آسمان پرنده در امريكا و سخنراني و شعرخواني در ۲۳ شهر و ايالت
         انتشار مجموعه  دلاويزترين 
         انتشار نوار شب شعر در آلمان و سخنراني در فرانكفورت ، برلين ، دوسلدرف
         انتشار مجموعه  زيباي جاودانه با مقدمه عبدالحسين زرين كوب
       انتشار كتاب  آواز آن پرنده غمگين
۱۳۷۸:: انتشار چاپ هفدهم مجموعه پرواز با خورشيد
         برگزاري مراسم بزرگ و بي سابقه براي گرامي‌داشت فريدون مشيري به وسيله جوانان    فرهنگ دوست در پارك نياوران در شهريور ماه و اهداي كتاب
 جشن نامه ‌ به فريدون مشيري  
        انتشار كتاب جشن نامه فريدون مشيري با عنوان  به نرمي باران  ،
       سخنراني در بزرگداشت بزرگان موسيقي در جزيره كيش
        انتشار كتاب  شكفتن ها و رستن ها  مجموعه اشعار شعراي معاصر ايران ،
۱۳۷۹:: انتشار كتاب  تا صبح تابناك اهورايي  ، بهار 
        سخنراني در دانشگاه شيراز در خرداد ماه
      شركت در مراسم روز پزشك در همدان در شهريور ماه
         درگذشت در بامداد سوم آبان
 
 
 
 
  اشعار
 
 
 
 
برای خواندن اشعاری که از دفاتر شعر او انتخاب شده اند، روی  اسامی شعر ی که با رنگ آبی مشخص شده اند، کلیک کنید
از دریچه ماه 

۱۳۸۴
 
 



 
 
 
دماوند 
ببند پنجره را 
گل و گلوله 
سیمرغ و تهمتن 
تا دریا 
جامه دران 
پرچم ظفر 
ای خوش ترین ترانه 
دریغ
مژدگانی اندوه 
پیوند با جهان هستی 
در جستجوی عدالت 
شراب ارغوانی 
زنده اند
داستان امام خواجه به نیشابور
پیوند جان
کوهیاران
شیران و کبوتران
زبان آتش و آهن
قهقهه
مرگ نرگس
آفرین
رستگاری 
تا قله با صلیب 
در دوزخ زمانه 
هرگز نمی پرسم 
سرنوشت 
آواز خورشید 
تبسم نوروز 
درد فراق 
نسیم رهایی 
با امواج
پوزش 
آتش 
دلداری 
نویدهای امید
بغض خاموشی
از دریچه ماه
شادی دوست
آزاده
قدرت اهریمنی
بوم
پیمان
از ازل تا ابد
پرتو تابان 
پیچک 
البرز 
با خون شعرهایم 
دریاچه قو 
بانوی رویاهای من
آشتی! آشتی! 
اقیانوس غم 
این نیز بگذرد 
دست هایش 
دیگر نیست
کوهک 
بر بالین خرمشهر
شکرانه رهایی و پرواز
در آسیاب جهان
برگ های سوخته
پرواز و فرود
گریه خاموش 
بهار سرخ
شب آخر (۲)
زنده با آرزو
 
 
 
 
 
 
 

نوایی هماهنگ باران 

۱۳۸۴



 
 
 
در برابر شب 
ابراز عشق 
رنگین کمان 
بر فراز ستاره 
بهاری دیگر
در بهشت دوزخیان 
رمز آسودگی 
عقاب 
بوی عشق
مرثیه های غروب 
در پی هر خنده 
در پی هر گریه 
نه آوا نه ترنم
عدالت 
شادی
ای امید!
مهار مهر
گام نخستین
اسرار در اسرار
دست عدل
چشم دل
آسمان با من است
غزلی در بهار
پنجره ای بر غروب 
این آتش سوزنده 
مانند خورشید 
یادآوران 
هر چه زیبایی و خوبی 
پارسی 
صدهزاران جان 
یک آسمان نگاه 
کیست...؟ آیا کیست...؟ 
در صحرای بردباری
با ماه 
فریاد شوق 
اشک پنهان 
کوچ یا سفر
شبانه های شباهنگ
شفق
نوروز
افسوس بر خویش
شعله در قفس
آیینه قهر روزگاران
طاعون
فرمان پیر ما
محال پرست 
پیمان زندگی 
خوان هشتم 
گل های بی گناه 
از دام تا قفس 
بیژن و منیژه در زمان دیگر 
با یاد کوچه 
این شعر شکسته بسته 
روی بر دیوار 
بیگانه 
طاووس کوهسار
گل باغ اشتیاق 
تسلیم
دعا
پهلوانان
سیمای آسمانی حق
ناکجا
پلید 
فرعون
نوایی هماهنگ باران
نور عشق
 
 
 
 
 

تا صبح تابناك اهورايی 

۱۳۷۹



 
 
 
نوروز می رسد :
آن انتظار شيرين 
در ميدان زندگی 
مهربان ، زيبا ، دوست 
با آسمان 
حيران 
باغ در پنجره 
بوی "محبوبه شب "
بهار ، روح هستی 
دوباره عشق 
ستون سهند 
روح باران را بگو
رگبار بی امان
راهيان مهر 
خبر 
با من چكار داری 
خورشيد ، با دو سرخی 
غروب 
گرداب 
بيشه ؟ كندو ؟
اندوه بانوی بيد
شهنامه چه می گفت 
دو برگ سبز 
افسون 
خانه بر امواج 
پيام آور مهر 
چقدر ...؟
افسونگر 
يادها
همچنين باد
دنيا به هم نمی خورد 
شهر 
مادران 
گرمای عشق 
گلبانگ جهانتاب 
ايران و جوانان 
يغماگران دريا 
با كاروان صبح 
ستاره و ...
از قفس 
تنها به اين اميد 
سر می كشيد ياد ...
پرواز اولين 
يك آسمان پرنده 
پرواز لحظه ها 
چشم در راه 
آن سوی نيمه شب 
گوشه دل تنگی 
روی لحظه های زمان
نشانه ای ز رهايی 
تاراج آشيانه نيلوفر 
آوازهای شاد 
در دشت آسمان 
خط آتش 
باد در قفس 
گر تو آزاد نباشی 
شرم 
با شباهنگ 
همزاد 
به سوی جان 
در چشم ستاره
 
 
 
 
 

آواز آن پرنده غمگين 

۱۳۷۸



 
 
 
سپاس 
سيمرغ 
جست و جو
من می سرايم تا ...
ناسازگار 
چكاوك 
فرمان نهانی 
يك نگاه مهربان 
دل افروزتر از صبح 
سمنزار
آواز آن پرنده غمگين
يك گردباد آتش 
در عصر ارتباطات ماهواره 
پشت اين در 
رخش سپيد خورشيد 
تاج سر آفتاب 
بر صليب 
زمين و آدمی 
خواب های طلايی 
بركه 
با ياد دست های تو 
زيبای وحشی
چه آتشی
آيينه و جمال 
كو ... كو... ؟
شادی خويش 
نام تو 
فال 
شب آخر 
خار و روزگار 
هم آوای برق 
يك لحظه آرامش 
تا روشنی های بلند آسمانی 
در بهشت رويا 
آب و خاك ، باد و آتش 
بر بال باورها 
جور دوست 
خواب 
بوی گل يخ بود كه ...
مسافر 
گلبانگ رهايی 
برگ ريزان 
در يك نگاه شبنم و خورشيد 
از بالای بام
بوسه و آتش 
كبوتر 
باغ صدف 
پاييز 
ناخدا 
با قلم 
آشتی 
خواب ارغوان 
بهار سپيد 
سه تابناك 
نثار 
تا سپيده 
دست‌های پرگل‌اند اين شاخه‌ها
چه اتفاقی بايد بيفتد ؟
بر بام هفت گنبد گردون 
جهان شگفتی 
زمان 
نوازش استاد 
پرندگان باغ های نور
 
 
 
 
 

لحظه‌ها و احساس 

۱۳۷۴



 
 
 
آرزوي پاك 
آه 
دل افروزان شادي 
هديه دوست 
از اوج 
گلبانگ تو
سرود 
پس از باران 
سكوه روشنايي 
محيط زيست 
دريچه 
از صداي سخن عشق 
هركه با ما نيست 
بهار خاموش 
اي واي شهريار
آيا برادرانيم ؟
شكار 
حرف طرب انگيز
روح چمن 
قصه شيرين 
چراغ راه
ابر بي باران 
سحرها ، هميشه 
مثل باران 
تا لب ايوان شما 
بهاري پر از ارغوان 
رازنگهدارترين 
ياد كنار 
عشق 
بي خبر 
هيچ و باد 
ناگهان جوانه مي كند 
قهر 
نوايي تازه 
در كوه هاي اندوه 
دل تنگ 
خوش آمد بهار 
سرود كوه 
حصار 
برف شبانه 
بيهودگي 
سحر
در بيشه زار يادها
ذره اي در نور 
ترنم رنگين 
درس معلم 
زبان بي زبانان 
لحظه و احساس 
آيا ...؟
به ياران نيمه راه 
زبان معيار 
آن سوي مرز بهت و حيرت 
اي جان به لب آمده 
حاصل عشق 
آه ، آن همه خاك 
لبخند سحرخيزان 
چگونه ...
... زبانم بسته ست
اي داد ...
چشمان سخنگو
اي خفته روزگار
 
 
 
 
 

با پنج سخن‌سرا 

۱۳۷۲



 
 
 
نگهدار ايران 
خروش فردوسي 
بيدار
پيام آور بيداري 
نظامي 
همراه آفتاب
حافظ
 
 
 
 
 

از ديار آشتي 

۱۳۷۱



 
 
 
نسيمي از ديار آشتي 
نقش 
بازبان اشك ، اينك 
يك آسمان پرنده 
پرواز لحظه ها 
آزادگي 
در آيينه آسمان 
گوشه ها و پرده ها 
پنجره 
غريق 
دوستي 
آن سوي ديوارهاي نوميدي
می‌توانستی كاش ... 
ارغوان 
در تماشاخانه دنيا
نگاهي ، يك جهان فرياد 
يگانگي 
دست‌هامان نرسيده‌‌است به هم 
يوسف 
شاليزار
شور شنهاز 
اميد 
راز هر چه باداباد
بردبا كيست ؟
در اين اتاق كوچك 
تو را كه دارم 
روح سحر 
داس مرگ و تير عشق 
تاجي كه آسمان به سرم زد 
شجاع 
شير شكاران 
از چشمه تا دشت 
آخرين پناه 
نوروز و نرگس 
همچو گيسوي بلند تو شبي 
زيباي جاودانه 
يك گله شير وحشي 
با عشق 
گرگ 
بگو به آن كه ، دل از بار غم ...
پنجاه و هشت ثانيه پندار 
شايد محال نيست 
لبخند چشم تو 
نخستين نگاه 
خورشيد يك غزل 
امواج رهسپار 
خشم 
گلبانگ سپيده 
اي خوب جاودانه 
بي گفت و گو
كاش از پس صد هزار سال 
رود و راه 
اي دل 
اي عشق 
اي عشق 
اي عشق 
اي عشق
 
 
 
 
 

آه ، باران 

۱۳۶۷



 
 
 
هميشه با تو
چگونه مي سرايي ؟
انسان باشيم 
آه ، باران 
شب هاي كارون 
پيوند دست ها 
روي در روي سياهي 
هاله هول 
آوايي از سنگر 
از نور حرف مي زنم 
آب باريك 
بهشت خاطر 
جهنم سبز 
باغ 
از خون جوانان وطن 
لبخند مبارك مسيحا
ايثار
براي بوته هاي جاودان غريب 
شعر كوه ، و شعر من 
كشمير 
از دوردست خواب رهايي 
تا سر اپرده شيرين شكر 
بر شانه هاي تو
كمال الملك 
درس محبت 
ستاره گفت 
زبان نگاه 
تنها ، باد 
سراب 
صبح است 
دو گلواژه 
در گذرگاه جهان 
صداي كف زدن لحظه ها 
شعله بيدار
يلدا 
درنگي در نهاد لحظه آغاز
آفاق پريشاني 
برگ و باد 
با سادگان صبور 
ديلمان 
در پيش آن دو بوته رنگين پامچال 
با درخت 
فرود 
تنهاتر از هميشه 
ياد يار مهربان 
چراغ چشم تو 
محو و مات 
مادر و نرگس 
نمي خواهم بميرم 
دوست بداريد
 
 
 
 
 

مرواريد مهر 

۱۳۶۵



 
 
 
صداي يك تن ، در اين بيابان 
قطره ، باران ، دريا 
فريادهاي خاموشي 
دام 
پاسخ 
طلوع 
نگاهي به آسمان 
شب ها كه مي سوخت
صدف 
از ژرفاي آن غرقاب 
ما ، همان جمع پراكنده 
برآمدن آفتاب
پرواز 
بغض 
سنگ و آيينه 
بيكرانه 
چشم به راه 
در هاله شرم 
دلي از سنگ مي خواهد 
مرگ در مرداب 
در بلندي هاي پرواز 
به هر موجي كه مي گفتم 
احساس 
دريا و خورشيد
پيكار 
جزر و مد 
خواب ، بيدار 
ارمغان 
مهر مي ورزيم 
سه آفتاب 
نيلوفرستان 
شعبده 
هزاران اسب سپيد
فلسفه حيات 
دلاويزترين 
مرواريد مهر
 
 
 
 
 

گزینه اشعار 

۱۳۶۴



 
 
 
يك نفس تازه 
غير از مهر تو
در آن جهان خوب 
ريشه در خاك 
امير كبير
بادبان بر كوه 
<a rel="nofollow" style="text-decoration:none;color:blue;outline-style:none;outline-width:initi



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر