تقدیم به 
| |
| |
نگه در خود نمودم دوش و اما من نمی دانم
نمی دانم چه کردم من ، نمی دانم
که گفتم با دلم آنی که می گفتم
تو گویی کو همی دانم
که امشب من نبودم من :
که آدم بودم امشب من
خدایا پس چه بودم من
پریشب یا پریشب تر
نمی دانم نمی دانم
چو بر چهرم نگه کردم
نقابم را ندیدم من
نقابان بر رخم دارم
و این را خود همی دانم
که هر دم را برآوردم
که هر روزی به سر کردم
ز هر کویی گذر کردم
نقابی یادگاری بر نقابی تیره افزودم
همینم شد که گشتم من کسی دیگر
و آن کس هم نبودم من
چه حالم من، چه حالم من
که امشب بی نقابم من
چه شد این شد نمی دانم
فقط باری بدانم هم
که امشب بی نقابم من
بیارید هر چه هست آدم
زنم دم من
به آنان تا که بینندم
که حال سر خوشی دارم
نشانی از خودی دارم
زنم دم من بگویم هم :
ببینیدم
ببینیدم
که شاید هم ببینندو
به یاد ارند و بردارند
نقابان را ز رخ هاشان
که خود دانند و بشناسند
و خود ها را به یاد آرند
و آنند و همانند و نه اینند این چنین سنگین
نه از سنگند و نی آهن
که از عشقی عظیم اندو
که هستند از خدا رنگین
من امشب عاشقم آیا ؟
همی دانم که گر هستم
خودم هستم
و گر نی ، من نی ام آدم
نقابین مرده ای پستم
متأسفانه شاعرش را نمیدونم کیه اگه فهمیدین به من هم بگین ممنون | |
--
=>=>=>=>=>=>=>=> آیا به همان میزان که کلاس "دشمن شناسی" میرویم در کلاس "دوست شناسی" هم شرکت می کنیم؟ <=<=<=<=<=<=<=<=
دریافت این پیام بدلیل ثبت نام شما در گروه است گروه Google Groups "لیمو
»« Lemon".
جهت ارسال به این گروه، ایمیل را ارسال کنید به lymoo@googlegroups.com
برای سایر گزینه ها، به این گروه مراجعه کنید در
http://groups.google.com/group/lymoo?hl=fa?hl=fa
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر