غلامعلی روانبخش از خوانندگان بسیار خوش صدایی قدیمی می باشد که از حدود سال 37 تا اوسط دهه 40 بوده در سال ۱۳۱۴ در قوچان متولد شد و دوران تحصلی اش را در همین شهر بپایان رسانید.در هنگام تحصیل در دوره دبیرستان متوجه شد که از صدایی خوش برخوردار است.برای همین ترانه های خوانندگان نامی آن زمان را زمزمه کرده و در جشنهای مختلف در دبیرستان به اجرای برنامه پرداخت.او هیچگاه توسط هیچ استادی مورد آموزش قرار نگرفت و تمام دانش خود را در موسیقی بصورت فراگیری از راه شنیدن وممارست بدست آورد.
روانبخش پس از اخذ دیپلم به تهران مهاجرت کرد و در اداره ی بیمه های اجتماعی به عنوان کارمند مشغول بکار شد.در اواخر دهه ۳۰ رسما شروع به خواندن کرد وبا همان نخستین آهنگ اش بنام عروس و دوماد خوش درخشید وچنان مورد توجه واقبال قرار گرفت که یک شبه ره صد ساله پیمود و نامش بر سر زبانها افتاد.
روانبخش از سال ۱۳۳۷ تا اواخر دهه چهل بیشترین همکاری را با عطا الله خرم ،مجید وفادار،پرویز وکیلی وکریم فکور داشت و به یاد ماندنی ترین آهنگهایش را به کمک این اساتید اجرا کرد.روانبخش در چند فیلم نیز به ایفای نقش واجرای ترانه پرداخت.خروس بی محل ودام عشق بکارگردانی عزیزالله رفیعی ،دختر حوا سعید- نیوندی ، مرفین- محمد علی جعفری ، پیمان و پیمان دوستی- مهدی رئیس فیروز ، کی به کیه؟- رضا کریمی وعشق و انتقام محمد علی فردین.
روانبخش در مجمع و طی بیست سال فعالیت هنریش صدوهشتاد ترانه اجرا کرد که از معروفترین آنها میتوان به قالی کرمون ، زرافشان ، روم صحرا ، لیموی شیراز ، فروغ دیده ، گریه نکن ، تصادف ، قهروآشتی و به من نگو دوستت دارم اشاره کرد.
غلامعلی روانبخش از سال ۱۳۵۲ به تدریج از فعالیت های هنری اش کاست وبیشتر به کارهای هنری وفعالیت های ساختمانی پرداخت. و سر انجام در
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر