در ساعت سکوت مقدس

 

نگاه                                                                                                            نگاهت دشنه ای است                                 که سینه ی کوه را                          می شکافد                                                   تا از آستانه ی توفان                                           در افق سوخته                               نظر کنی                                                         و تاول آفتاب را                                          به خنجر فریاد                                بر کنی                                                      راهی نمانده است                                                                      دریا                                    میان چشم تو خفته است                                                                و آفتاب                                            از حضور تو                               سیراب خواهد شد                         محمدعلی - م