اینترنت ملی یا تیر خلاص به اینترنت؟
شاید اولین بار که صحبت از چیزی ملی مرتبط با اینترنت شد پارسال و پس از اعتراضات مردمی به کودتای انتخاباتی ریاست جمهوری دهم بود. پروژه ای که تحت عنوان "ایمیل ملی" مطرح و در رسانه های جمعی به طور گسترده منعکس شد. این پروژه که تنها چند روز پس فیلترینگ سرویس جی میل در ایران معرفی شده بود ادعا میکرد که هدفش جلوگیری از سرقت اطلاعات کاربران ایرانی توسط سرویس دهندگان خارجی ایمیل است. ادعایی که با توجه به فیلتر شدن جی میل فقط چند روز پس فعال سازی گزینه ی "Encrypt" (تکنولوژی ای که ایمیل کاربران را رمز گذاری کرده و بدین ترتیب از سرقت آن در بین راه جلوگیری میکند) توسط بسیاری از اهالی وب نه تنها کذب خوانده شد بلکه تلاشی تلقی شد برای دسترسی به حساب ایمیل کاربران ایرانی و جاسوسی بی قید بند در مسائل خصوصی مردم که با توجه به ترفند جدید جیمیل دیگر برای مقامات ایران امکان پذیر نبود. اما این همه ی ماجرا نبود.
چندی بعد از مطرح شدن "ایمیل ملی" و انتقادات متخصصین و بی اعتمادی مردم خبری منتشر میشود مبنی بر راه اندازی اینترنت (یا در واقع اینترانت) ملی. اینترنتی که چندین مگا بیت بر ثانیه سرعت دارد و قرار است تمام احتیاجات ایرانیان را بر طرف کند. حتی در چند منبع درج این خبر به صراحت ذکر میشود که با وجود اینترنت ملی دیگر چه نیازی به اینترنت سابق باقی میماند؟ چند روز پیش حتی نام موتور جست و جوی این شبکه نیز منتشر شد؛ "یا حق". جدا از این که انتخاب این نام بیشتر به کوپی برداری ای لوس و بی مایه از نام "یاهو" میماند تا ابتکاری بدیع و بومی، به نظر میرسد که گویا طرح راه انداختن اینترنت ملی بسیار جدیست. اما آیا این طرح به دنبال خیر و صلاح ایرانیان است؟
مطلبی که بار ها توسط مسئولان در دفاع از اینترنت ملی گفته شده است اینست که در این گونه از اینترنت سرعت انتقال داده بسیار بالاست و دیگر کاربران با مشکل سرعت مواجه نیستند. حال سوالی که مطرح میشود اینست که از کی تا به حال آقایان به دنبال افزایش سرعت اینترنت و راحتی کاربران بوده اند؟ در جهانی که داشتن سرعت های مگا بیتی یک امر عادی است و با کم ترین هزینه در اختیار مردم قرار میگیرد آقایان حتی اجازه نمیدهند که همه ی ایرانیان با هزینه ی بالا و به خرج خودشان اینترنت ۵۱۲ کیلو بیت داشته باشند و برای دسترسی به این سرعت و اجازه داشتن این پهنای باند باید هزار جور نامه از هزار مرکز مختلف تهیه کرد که نشان دهد این شخص اصلا به چه دلیلی نیاز به سرعت بالای ۲۵۶ کیلو بایت دارد! حالا چه شده که که به یک باره به فکر رفاه ما افتاده اند؟ آیا محتاج دعای خیر مایند؟
به نظر بنده بیشتر این طور میرسد که تمام این اقدامات زمینه چینی برای قطع کشور ایران از شبکه ی جهانی اینترنت است. همان طور که بار های بار در مجامع مختلف و از تریبون های مختلف توسط مسئولان ارشد کشور اعلام شده که ایران در گیر جنگ نرم است و سلاح این جنگ مجراهای ارتباطی و اینترنت، اصلا به بعید به نظر نمیرسد که ایشان به قول خودشان بخواهند این چشم فتنه را یک باره در بیاورند. اصلا بعید نیست که بخواهند به جای اینکه به جای اینکه هر روز بنشینند و تعدادی سایت را فیلتر کنند قصد کنند که با در دست گرفتن کل فضای سایبر دمار از روزگار دگر اندیشان در بیاورند و به این ترتیب ارتباط ایران را با جامعه ی جهانی را قطع و به جنایات خود با آزادی عمل و فراغ بال بیشتری ادامه دهند.
در همین راستا میتوان به خبری که دیروز از خبرگزاری های رسمی ایران مبنی بر قطع ارتباط ۳۰۰ هزار تهرانی از اینترنت پر سرعت به دلیل چندین میلیون تومان بدهی چند شرکت اشاره کرد. بدهی ای که با توجه به گردش حساب این شرکت ها با مخابرات پول خردی بیش نیست.
دریافت این پیام بدلیل تمایل شما به شنیدن صدای خس وخاشاک است
خواهشمند است برای اطلاع دوستانتان، این ایمیل رابرای ایشان فوروارد کنید
برای عضویت جدید در این گروه، یک ایمیل ارسال کنید به
sedayekhasokhashak+subscribe@googlegroups.com
برای لغو عضویت در این گروه، یک ایمیل ارسال کنید به
sedayekhasokhashak+unsubscribe@googlegroups.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر