در ساعت سکوت مقدس

                                                              
                                                                              صخره های شب

صخره های شب در هجوم صفاصف امواج صادق صبح فرو می ریزند این خون خشمگین ستاره هاست که شب را شکافته است بگذار بر بال بلند بینایی - چون نیزه ای - از قلب شب بگذریم و خروش خونین صبحگاه را - در پیاله ی شنوایی دلهایمان - بنوشیم                              فرو ریختن سنگین شب را                        ببینیم                                       ! آسمان را ببینیم                     ! آنجا را می گویم....ببینیم , ببینیم                                              صبح می آید                                         در پیشگاه صبح                                                    شب را                           به جرم ریختن یک دریا خون                   از یک آسمان ستاره          تیر باران کنیم        محمدعلی - م