شب فروز
جانا بهار اينجاست، غمخانه گشته دلها!
بشكاف سقف شب را رو كن به صبحِ فردا
يارا "هزار نرگس" عشق است در دلِ ما
ما وارثانِ عشقيم از بيستون و ليلا
از شوره زارِ ترديد كي حاصلي توان برد؟
سبزيم همچو بستان ني تيره همچو يلدا
ما وارثانِ نوريم، ما شاعرانِ شوريم
ما راويِ غروريم ني بسته پر زِ غمها
اين خاكِ پيرِ جاويد كاو خسته اش بخواني
دارد دلي چو خورشيد پُر مهر و گرم و بُرنا
از آرش و فريدون ياد آر وَز سياوش
بايد گذشت از جان ز آتش نكرد پروا
دزدانِ پستِ شبرو – كاو خوب مي شناسي –
عشقي اگر نباشد آزند دستِ يغما
منشين چو مَه پسِ ابر، در جمعِ اختران باش
روزن بزن در اين شب تا روشني فردا
"من" خامُش است و تنها، "ما" زنده است و پرجوش
بنگر به ما "ستاره" اي شب فروزِ تنها
قهرماني
From: setareh <seti.ch1@gmail.com>
Sent: Wed, August 18, 2010 6:19:33 AM
Subject: كو آن بهار نيكو ؟
پاسخ به شعر زيباي جناب آقاي حجت قهرماني عزيز و ارجمند
کو آن بهار نیکو ؟- ستاره.تهران
كو آن بهار نيكو؟
گفتي : "هوا بهاري ست" !!؟، كو آن بهار نيكو؟
يا از كجا توان جست آن نرگسان خوشبو ؟
آن دشتهاي سر سبز، عمريست شوره زار است
آن سروهاي آزاد ، آويخته به دار است
گفتي: فضاي عشق است، " اين خانه خانهء ماست"!
كو عشق و شور و شادي !؟ اينجا كه جنگ و دعواست!
خانه اگر كه خانه است، بايد كه شاد باشد
جهل و ستم نباشد ، تا اعتماد باشد
اما در اين خرابه ، ديريست ما اسيريم
در رنج و فقر و نكبت، آماج تيغ و تيريم
كو عاشقان كه گفتي؟ زآن عاشقان آزاد
شايد خبر نداري از كوي لعنت آباد !؟
اين خانه خانهء ماست، اما در آن غريبيم
در ملك خود گرفتار، از هرچه بي نصيبيم
هم دوست، هم غريبه، تا ديد خانه زيباست
هركس غنيمتي برد ، گويي كه خوان يغماست
گفتي "هوا بهاري ست"! به به! عجب بهاريست!!؟
هر چار فصل اينجا، ايام سوگواري ست
جانم بلب رسيده ، از اينهمه تباهي
كي ميرسد به پايان عمر شب و سياهي
مشمار " قهرماني"! ديگر هزاره ها را
بنگر به خون نشاندند ماه و "ستاره" ها را
ستاره.تهران
سروِ سبزِ آزاد
حجت قهرماني
بیغوله نیست یارا این خانه، خانه ی ماست
وین سروِ سبزِ آزاد خاک هزاره ی ماست
عطر هزار نرگس آید ز هر نسیمش
یاد هزار عاشق آید ز هر شمیمش
غمخانه نیست اینجا، اینجا سرایِ شادی ست
دلگیر شاید اما، اینجا هوا بهاری است
بنگر! شکفته لاله هر گوشه و کنارش
وز خون پاک یاران، گلرنگ سبزه زارش
یاران به انتظارند، تنها کجا شتابان؟
بیگانه را رها کن، مسپُر ره بیابان
شب تیره است اما، پنهان مشو "ستاره"
بگشا دری ز فردا بر روی ما دوباره
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر