" تو تاوان میدهی؟ "
بوی یاس و طعم ریحان میدهی
تو به رویا‌های من جان میدهی
ای زلال شبنم ای روح نسیم
تو نشانی‌‌های جانان میدهی
روزوشب گیرم سراغ ازبوی تو
کی به دست باد دامان میدهی؟
شیشهٔ قلب من ازهجرت شکست
ای‌همه خوبی تو تاوان میدهی؟
حالم از زلفت پریشانتر شدست
کی به این آشفته سامان میدهی؟
ای تو بر جان و دلم فرمانروا
من همه گوشم چه فرمان میدهی؟
*****
احمد نیکبخت - امريكا
|
" شاخه نبات "
برآینه ، رشک می‌برم
به باران ، غبطه میخورم
و از باد ، لجم می‌گیرد
چرا که
آینه ، آزادانه در تو خیره میشود
باران ، بر گونه‌هایت دست می‌کشد
و باد ، در پیراهن تو میرقصد
دیشب خواب بنفشه‌ای را دیدم
که تو آنروز چیدی!
چقدر دلم می‌خواست
عطر لبانت را
با بوسه‌ای در آن میریختی
و به من میدادی
راستی یادت هست؟
پیر مردی که فال حافظ میفروخت
تو را شاخه نبات صدا کرد
نمیدانم چرا؟
شاید از شوریدگی من ترا شناخت!
*****
احمد نیکبخت - امریکا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر