نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت   پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت   کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد   خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت   درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد   آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد  که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت  رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد   چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت   بُوَد آیا که ز دیوانه ی خود یاد کند   آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت   سایه آن چشم سیه با تو چه می گفت که دوش      عقل فریاد برآورد و به صحرا زد و   رفت   Shirazi. AUS