میخواهم همچون پرستودرآسمان قلب صافت پرواز کنم و لابه لای شکوفه های بهاری دستانت آشیان سازم
تاشکست زمستانم فاصله بقدر خواستن تا توانستن است اگر بهار را میخواهم بایدچون پرستوپرواز کنم وگر نه درسرمای زمستان مرگ رابایدبتماشا بنشینم در حسرت بهار درحسرت دیدار تو
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر